Dz 1:1-11
Pierwszą
Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od
początku aż do dnia, w którym udzielił przez Ducha Świętego poleceń Apostołom,
których sobie wybrał, a potem został wzięty do nieba. Im też po swojej męce dał
wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o
królestwie Bożym. A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z
Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca: Słyszeliście o niej ode Mnie - /mówił/
- Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym.
Zapytywali Go zebrani: Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?
Odpowiedział im: Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił
swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i
będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po
krańce ziemi. Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał
Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do
nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: Mężowie z
Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was
do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba.
Ef 1:17-23
Proszę, aby
Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i
objawienia w głębszym poznaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca
tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo
chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przemożny ogrom Jego mocy
względem nas wierzących - na podstawie działania Jego potęgi i siły. Wykazał On
je, gdy wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej prawicy na wyżynach
niebieskich, ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem, i
ponad wszelkim innym imieniem wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w
przyszłym. I wszystko poddał pod Jego stopy, a Jego samego ustanowił nade
wszystko Głową dla Kościoła, który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia
wszystko wszelkimi sposobami.
Mt 28:16-20
Jedenastu zaś
uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go
ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do
nich i przemówił tymi słowami: Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi.
Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i
Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A
oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.
Dana Mi jest wszelka władza ...
Wniebowstąpienie jest wydarzeniem, które nie może być
rozpatrywane w kategoriach naturalistycznych i pseudo-intelektualnych. Nie
można np. zadać pytania: "Gdzie konkretnie Jezus się udał?"
czy też pytania; "W jaki sposób wstąpił do nieba?" lub "Gdzie
jest to niebo?" Tego rodzaju naturalistyczne widzenie jest po pierwsze
bezsensowne, a po drugie przesłania nam głębszy sens tego historio-zbawczego
wydarzenia. Sami Ewangeliści nie umieją sobie z tym wydarzeniem poradzić
używając bardzo nieporadnych słów dla jego opisu: "Pan Jezus został
wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Ojca". Nie chcą oni na pewno
zdawać nam reporterskiego sprawozdania z niezwykłego faktu, ale przekazują
inne, ważniejsze, historio-zbawcze prawdy:
·
dana Mi jest
wszelka władza - mówi o sobie Jezus, podkreślając swoje zbawcze posłannictwo,
·
idźcie i
nauczajcie wszystkie narody - poleca swoim uczniom,
·
udzielajcie
Chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego - ustanowienie Sakramentu Chrztu
św.,
·
kto uwierzy i
przyjmie Chrzest będzie zbawiony - obietnica zbawienia dla wszystkich ludzi,
·
Duch Święty
zstąpi na was - obietnica zesłania i obecności Ducha Świętego,
·
będziecie
dokonywać rzeczy niezwykłych - z wiary wypływających,
·
uczcie
zachowywać moje przykazania - wiara musi być potwierdzona życiem,
·
wy jesteście
moimi świadkami - świadkami zbawczego posłannictwa Jezusa,
·
Jezus został
wzięty do nieba - tam skąd przybył, ale ni pytajmy o lokalizację,
·
zasiadł po
prawicy Ojca - bo jest Równy Ojcu w Bóstwie,
·
przyjdzie
powtórnie - zapowiedź Paruzji przy końcu świata,
·
Ja jestem z
wami aż do skończenia świata - mimo to nie przestał być obecny wśród nas.
To tylko niektóre tematy i prawdy teologiczne, na które
wskazuje nam dzisiejsza uroczystość. Nie próbujmy sprowadzać Wniebowstąpienia
tylko do niezwykłego i niewytłumaczalnego zdarzenia. Jest tutaj ogromne
bogactwo teologicznych treści, których nie można zbanalizować, czy pominąć,
zatrzymując się na drugoplanowej i nieważnej w końcu kwestii: „jak i gdzie
fizycznie udał się Jezus?”
Chrystus,
wstępujący do nieba zapowiada także nasz, definitywny powrót do domu Ojca.
