piątek, 21 listopada 2014

23 listopada 2014 r. Trzydziesta czwarta Niedziela zwykła - Rok A, II - Uroczystość Chrystusa Króla



Pierwsze czytanie:                   Ez 34, 11-12. 15-17 Chrystus zna swoje owce
Psalm responsoryjny:              Ps 23 (22), 1-2a. 2b-3. 5. 6 (R.: por. 1)
Drugie czytanie:                      1 Kor 15, 20-26. 28 Królestwo Boże
Śpiew przed Ewangelią:          Por. Mk 11, 10
Ewangelia:                              Mt 25, 31-46 Chrystus będzie sądził z uczynków miłości

PIERWSZE CZYTANIE - Ez 34, 11-12. 15-17 Chrystus zna swoje owce

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

To mówi Pan Bóg: «Oto ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie». Do was zaś, owce moje, to mówi Pan Bóg: «Oto ja osądzę poszczególne owce, barany i kozły».

Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY:
Ps 23 (22), 1-2a. 2b-3. 5. 6 (R.: por. 1)

Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Pan jest moim pasterzem: *
niczego mi nie braknie,
pozwala mi leżeć *
na zielonych pastwiskach.

Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, *
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach *
przez wzgląd na swoją chwałę.

Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Stół dla mnie zastawiasz *
na oczach mych wrogów.
Namaszczasz mi głowę olejkiem, *
kielich mój pełny po brzegi.

Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną *
przez wszystkie dni mego życia
i zamieszkam w domu Pana *
po najdłuższe czasy.

Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.

DRUGIE CZYTANIE - 1 Kor 15, 20-26. 28 Królestwo Boże

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:
Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć. A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.

Oto Słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Por. Mk 11, 10
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie;
błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.
Alleluja, Alleluja, Alleluja

EWANGELIA - Mt 25, 31-46 Chrystus będzie sądził z uczynków miłości

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie, pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie.
Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: „Pójdźcie; błogosławieni Ojca mojego, weźmijcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata.
Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a przyodzialiście Mnie;
byłem chory, a odwiedziliście Mnie;
byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie”.
Wówczas zapytają sprawiedliwi: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie? ”.
Król im odpowie: „Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”.
Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: „Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom.
Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a nie daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie;
byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście mnie”.
Wówczas zapytają i ci: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie? ”
Wtedy odpowie im: „Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili”.
I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego».
Oto słowo Pańskie.

Wspomnienie - Uroczystość Chrystusa Króla.

Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych braci moich ...

Byłem głodny, a nie daliście mi jeść,
Byłem spragniony, a nie daliście mi pić,
Byłem nagi, a nie przyodzialiście mnie,
Byłem przybyszem, a nie przyodzialiście mnie,
Byłem chory, a nie odwiedziliście mnie,
Byłem w więzieniu, a nie przyszliście do mnie,
Byłem w potrzebie, a mijaliście mnie obojętnie,

Mieszkałem tuż obok was, pod tym samym dachem, a nie zauważyliście mnie,
Codziennie mijaliście mnie na ulicy z pogardą i lekceważeniem,
Codziennie wydawaliście pieniądze na głupstwa, a ja nie miałem nawet na lekarstwa,
Wy jeździliście na zagraniczne wczasy i do Austrii na narty, a ja nie miałem za co kupić dzieciom ubrania,
Wy jadaliście w wykwintnych restauracjach, a dzieci sąsiada głodowały,
Wy wydawaliście fortunę na kosmetyki, makijaże i fryzjera, a ja wybierałem odpadki ze śmietników
Wy jeździliście luksusowymi samochodami, a ja nie miałem na bilet,
Wasze psy i koty jadały lepiej niż miliony dzieci na świecie,
W waszych domach panował zbytek, przepych i luksus, a tuż obok żyli ludzie w biedzie i nędzy, a wy żeście tego nawet nie zauważyli,
Ja cierpiałem tuż obok, a wy nie chcieliście się wtrącać i udawaliście, że nie widzicie,
Ja cierpiałem biedę i niedostatek, a wam nawet do głowy nie przyszło, że moglibyście mi pomóc,
Idźcie przecz ode mnie w ogień wieczny !

Rozglądnij się dookoła siebie, jest jeszcze czas, aby GO zauważyć, bo „Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili.”

Homilia alternatywna

Co roku, w ostatnią  niedzielę roku liturgicznego, zanim rozpoczniemy Adwent obchodzimy Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. To średniowieczne święto używa na określenie Chrystusa słowa król, dla podkreślenia Jego roli i znaczenia. Dzisiaj w czasach prezydentów i premierów metafora ta jest trudniejsza do zrozumienia.

W Kościele Bizantyjskim -szczególnie w ikonografii- Chrystus przedstawiany jest raczej jako Pantokrator, władca i suweren. Chrystus jest władcą i suwerenem, bo do Niego należy całe stworzenie i Jemu Bóg Ojciec oddał władzę nad wszystkim, co istnieje.

W rzeczywistości królestwo, które Chrystus głosi to Królestwo Jego Ojca w niebie. W modlitwie „Ojcze nasz” prosimy: „przyjdź królestwo Twoje”. Modlimy się wiec pouczeni przez Jezusa o przyjście Jego Królestwa. Chrystusowi Bóg Ojciec dał władzę nad całym stworzeniem i do Niego przyjdą wszystkie narody i oddadzą Mu pokłon (Mt 25,32). Jest to jednak królestwo nie z tego świata (J 18,36), królestwo prawdy, sprawiedliwości, miłości i pokoju. To jest właśnie królestwo, o którego przyjście modlimy się w naszej codziennej modlitwie, królestwo Chrystusa Zbawiciela, do którego zaprasza On wszystkich tych, którzy umieją przebaczać i tych, którzy potrafią się przyznać do błędów i o przebaczenie proszą, jak jeden ze złoczyńców w dzisiejszej Ewangelii.

Niestety niewielu rozumie nauczanie Chrystusa w tym względzie. Nawet Apostołowie opacznie to zrozumieli, kiedy Matka Jakuba i Jana prosiła Chrystusa o specjalne, uprzywilejowane miejsca. Tam wchodzą nie ci, którzy szukają władzy, ale ufne dzieci, niezaradni biedacy, ubodzy duchem, łaknący sprawiedliwości, żałujący grzesznicy i ci, których serce jest czyste. Jest to bowiem Królestwo Chrystusa: „bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.” - jak mówi św. Paweł w dzisiejszym liście do Kolosan.

Królestwo to jest bowiem Nowym Stworzeniem, nowym niebem i nową ziemią. Jest odtworzeniem pierwotnej doskonałości i świętości stworzenia. A dokonało się to przez ofiarę krzyżową Króla Wszechświata. Chrystus jest Królem Wszechświata, bo dla zbawienia świata dał się ukrzyżować.

Do królestwa tego droga wiedzie przez Kalwarię i krzyż, a nie przez salony, wybory i polityczne rozgrywki. Warto w tę uroczystość nad tym pomyśleć. Warto zastanowić się czy i ja tam wejdę, czy może w złym kierunku podążam i nie tego królestwa w swoim życiu szukam i pragnę?