Wieczorna Msza wigilijna
Pierwsze czytanie Dz
3, 1-10
Piotr uzdrawia
chromego od urodzenia
Czytanie z Dziejów Apostolskich.
Gdy Piotr i Jan
wchodzili do świątyni na modlitwę o godzinie dziewiątej, wnoszono właśnie
pewnego człowieka, chromego od urodzenia. Kładziono go codziennie przy bramie
świątyni, zwanej Piękną, aby wstępujących do świątyni prosił o jałmużnę. Ten,
zobaczywszy Piotra, i Jana, gdy mieli wejść do świątyni, prosił ich o jałmużnę.
Lecz Piotr wraz z
Janem, przypatrzywszy mu się, powiedzieli: « Spójrz na nas ». A on
patrzył na nich, oczekując od nich jałmużny.
Piotr powiedział:
« Nie mam srebra ani złota, ale co mam, to ci daję: W imię Jezusa
Chrystusa Nazarejczyka, chodź! »
I ująwszy go za prawą
rękę, podniósł go. Natychmiast też odzyskał władzę w nogach i stopach. Zerwał
się i stanął na nogach, i chodził, i wszedł z nimi do świątyni, chodząc,
skacząc i wielbiąc Boga.
A cały lud zobaczył
go chodzącego i chwalącego Boga. I rozpoznawali w nim tego człowieka, który
siadał przy Pięknej Bramie świątyni, aby żebrać, i ogarnęło ich zdumienie i
zachwyt z powodu tego, co go spotkało.
Oto słowo Boże.
Psalm
responsoryjny Ps 19 (18), 2-3. 4-5 (R.:
5a)
Refren: Po całej ziemi ich
głos się rozchodzi.
2 Niebiosa głoszą chwałę Boga, *
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
3 Dzień opowiada dniowi, *
noc nocy przekazuje wiadomość.
Refren.
4 Nie są to słowa ani nie jest to mowa, *
których by dźwięku nie usłyszano;
5 Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, *
ich słowa aż po krańce ziemi.
Refren.
Drugie czytanie Ga
1, 11-20
Paweł powołany
przez Chrystusa do głoszenia Ewangelii
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do
Galatów.
Oświadczam wam,
bracia, że głoszona przeze mnie Ewangelia nie jest wymysłem ludzkim. Nie
otrzymałem jej bowiem ani nie nauczyłem się od jakiegoś człowieka, lecz objawił
mi ją Jezus Chrystus. Słyszeliście przecież o moim postępowaniu ongiś, gdy
jeszcze wyznawałem judaizm, jak z niezwykłą gorliwością zwalczałem Kościół Boży
i usiłowałem go zniszczyć, jak w żarliwości o judaizm przewyższałem wielu moich
rówieśników z mego narodu, jak byłem szczególnie wielkim zapaleńcem w
zachowywaniu tradycji moich przodków.
Gdy jednak
spodobało się Temu, który wybrał mnie jeszcze w łonie matki mojej i powołał
łaską swoją, aby objawić Syna swego we mnie, bym Ewangelię o Nim głosił
poganom, natychmiast, nie radząc się ciała i krwi ani nie udając się do
Jerozolimy, do tych, którzy Apostołami stali się pierwej niż ja, skierowałem
się do Arabii, a później znowu wróciłem do Damaszku.
Następnie, trzy
lata później, udałem się do Jerozolimy dla zapoznania się z Kefasem,
zatrzymując się u niego tylko piętnaście dni. Spośród zaś innych, którzy należą
do grona Apostołów, widziałem jedynie Jakuba, brata Pańskiego. A Bóg jest mi
świadkiem, że w tym, co tu do wąs piszę, nie kłamię.
Oto słowo Boże.
Śpiew przed
Ewangelią J
21, 17d
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Panie, Ty wiesz wszystko,
Ty wiesz, że Ciebie miłuję.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Ewangelia J
21, 15-19
Jezus powierza
Piotrowi władzę pasterską
X
Słowa Ewangelii według świętego Jana.
Gdy Jezus ukazał
się swoim uczniom i spożywał z nimi śniadanie, rzekł do Szymona Piotra:
« Szymonie,
synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci? »
Odpowiedział Mu:
« Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham ». Rzekł do niego: « Paś
baranki moje ».
I powtórnie
powiedział do niego: « Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie? »
Odparł Mu:
« Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham ».
Rzekł do niego:
« Paś owce moje ».
Powiedział mu po
raz trzeci: « Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie? »
Zasmucił się Piotr,
że mu po raz trzeci powiedział: « Czy kochasz Mnie? » I rzekł do
Niego: « Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham ».
Rzekł do niego
Jezus: « Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Gdy byłeś młodszy,
opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz,
wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie
chcesz ». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga.
A wypowiedziawszy
to rzekł do niego: « Pójdź za Mną! »
Oto słowo Pańskie.
Msza w dzień
Pierwsze
czytanie Dz
12, 1-11
Cudowne uwolnienie
Piotra z więzienia
Czytanie z Dziejów Apostolskich.
W owych dniach
Herod zaczął prześladować niektórych członków Kościoła. Ściął mieczem Jakuba,
brata Jana, a gdy spostrzegł, że to spodobało się Żydom, uwięził nadto Piotra.
A były to dni Przaśników. Kiedy go pojmał, osadził w więzieniu i oddał pod
straż czterech oddziałów, po czterech żołnierzy każdy, zamierzając po Święcie
Paschy wydać go ludowi.
Strzeżono więc
Piotra w więzieniu, a Kościół modlił się za niego nieustannie do Boga.
W nocy, po której
Herod miał go wydać, Piotr, skuty podwójnym łańcuchem, spał między dwoma
żołnierzami, a strażnicy przed bramą strzegli więzienia.
Wtem zjawił się
anioł Pański i światłość zajaśniała w celi. Trąceniem w bok obudził Piotra i
powiedział: « Wstań szybko! ». Równocześnie z rąk Piotra opadły
kajdany.
« Przepasz się
i włóż sandały! » – powiedział mu anioł.
A gdy to zrobił,
rzekł do niego: « Narzuć płaszcz i chodź za mną! ».
Wyszedł więc i
szedł za nim, ale nie wiedział, czy to, co czyni anioł, jest rzeczywistością;
zdawało mu się, że to widzenie. Minęli pierwszą i drugą straż i doszli do
żelaznej bramy, prowadzącej do miasta. Ta otwarła się sama przed nimi. Wyszli
więc, przeszli jedną ulicę i natychmiast anioł odstąpił od niego.
Wtedy Piotr
przyszedł do siebie i rzekł: Teraz wiem na pewno, że Pan posłał swego anioła i
wyrwał mnie z ręki Heroda i z tego wszystkiego, czego oczekiwali Żydzi.
Oto słowo Boże.
Psalm
responsoryjny
Ps 34 (33), 2-3. 4-5. 6-7. 8-9 (R.: 5b)
Ps 34 (33), 2-3. 4-5. 6-7. 8-9 (R.: 5b)
Refren: Od wszelkiej trwogi
Pan Bóg mnie wyzwolił.
2 Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
3 Dusza moja chlubi się Panem, *
niech słyszą pokorni i niech się weselą.
Refren.
4 Wysławiajcie razem ze mną Pana, *
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
5 Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał *
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.
Refren.
6 Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się
radością, *
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
7 Oto biedak zawołał, a Pan go usłyszał, *
i uwolnił ze wszystkich ucisków.
Refren.
8 Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych, *
aby ich ocalić.
9 Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan, *
szczęśliwy człowiek, który znajdzie w Nim
ucieczkę.
Refren.
Drugie
czytanie 2
Tm 4, 6-9. 17-18
Paweł przewiduje
bliską śmierć i nagrodę
Czytanie z Drugiego listu świętego Pawła
do Tymoteusza
do Tymoteusza
Najmilszy:
Krew moja już ma
być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła. W dobrych zawodach
wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiarę ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie
wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a
nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego.
Pośpiesz się, by
przybyć do mnie szybko. Natomiast Pan stanął przy mnie i wzmocnił mię, żeby się
przeze mnie dopełniło głoszenie Ewangelii i żeby wszystkie narody je
posłyszały; wyrwany też zostałem z paszczy lwa. Wyrwie mię Pan od wszelkiego
złego czynu i wybawi mię, przyjmując do swego królestwa niebieskiego; Jemu
chwała na wieki wieków. Amen.
Oto słowo Boże.
Śpiew
przed Ewangelią Mt
16, 18
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Ty jesteś Piotr – Opoka,
i na tej Opoce zbuduję mój Kościół,
a bramy piekielne go nie przemogą.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Ewangelia Mt
16, 13-19
Tobie dam klucze
królestwa niebieskiego
X Słowa Ewangelii
według św. Mateusza.
Gdy Jezus przyszedł
w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: « Za kogo ludzie uważają
Syna Człowieczego? ».
A oni
odpowiedzieli: « Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni
za Jeremiasza albo za jednego z proroków ».
Jezus zapytał ich:
« A wy za kogo Mnie uważacie? ».
Odpowiedział Szymon
Piotr: « Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego ».
Na to Jezus mu
rzekł: « Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew
nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie
powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej Opoce zbuduję mój Kościół, a bramy
piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego: cokolwiek
zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie
rozwiązane w niebie ».
Oto
słowo Pańskie.
Ty jesteś Mesjaszem ...
"Za kogo wy mnie uważacie? Kim jestem dla was, kim
jestem dla Ciebie?" To pytanie powtarza Chrystus już od dwóch
tysięcy lat. I to powtarza nieustannie, zadając je każdemu z nas indywidualnie
i całemu Kościołowi. I na to pytanie musimy sobie jasno i klarownie odpowiedzieć,
a właściwie nieustannie odpowiadać. Bez takiej jasnej odpowiedzi kim jest dla
mnie Jezus Chrystus, bez jasnego opowiedzenia się za Chrystusem, cała nasza
wiara nie jest niczym więcej, jak luźnym konglomeratem, zlepkiem tradycji,
pustych frazesów i przyzwyczajeń.
Wyznanie św. Piotra pod Cezareą Filipową: "Ty jesteś
Mesjaszem, Synem Boga żywego" nie jest tylko słowną deklaracją.
Jest to wyznanie wiary, za którym idą czyny. Nie uchroniło to św. Piotra od
grzechu zwątpienia, od zaparcia się. Ale też pozwoliło Piotrowi w momencie
najważniejszym wyznać wiarę w Chrystusa i pozostać Mu wiernym, aż do
męczeńskiej śmierci w 64 r. Podobnie w wypadku św. Pawła, któremu Jezus sam się
objawił pod Damaszkiem: "Ja jestem Jezus", to
rozpoznanie Jezusa i uznanie Go za Pana i Władcę, stało się momentem
decydującym i zwrotnym jego życia. I aż do męczeńskiej śmierci w 67 r. św.
Paweł będzie zdecydowanie i wbrew swoim ziomkom wyznawał Chrystusa jako Syna
Bożego.
Dwaj Apostołowie, dwa filary Kościoła, jeden wybrany i mianowany
przez Chrystusa Opoką i drugi wybrany na Apostoła Narodów, jednoznacznie i
klarownie wyznają całym swoim życiem, a nie tylko słowami, kim jest dla nich
Chrystus. Piotr nie byłby Opoką, Paweł nie byłby Apostołem Narodów, gdyby
obydwaj nie zawierzyli Chrystusowi, gdyby obydwaj nie uznali go za Syna Bożego.
Może warto sobie to właśnie uświadomić w dniu dzisiejszej
uroczystości, że ich wiara, wiara Apostołów, ale i ich życie, i działalność ma
za fundament to właśnie wyznanie: "Ty jesteś Mesjasz, Syn Boży".
A dla mnie? Kim dla mnie jest Chrystus i jakie są tego - w moim
życiu - konsekwencje?
Homilia
alternatywna
«Ty
jesteś Piotr - Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go
nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego: cokolwiek zwiążesz na
ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w
niebie» (Mt 16,18-19)
«Pan
stanął przy mnie i wzmocnił mnie, żeby się przeze mnie dopełniło głoszenie
Ewangelii i żeby wszystkie narody je posłyszały; wyrwany też zostałem z paszczy
lwa. Wyrwie mnie Pan od wszelkiego złego czynu i wybawi mnie, przyjmując do
swego królestwa niebieskiego» (2Tm 4,17-18)
Święty Piotr – Skała i Święty Paweł –
Apostoł Narodów, dwa filary Kościoła, jeden ustanowiony przez Chrystusa Opoką,
na której Zbawiciel zbudował Kościół, drugi ustanowiony Apostołem narodów
pogańskich. Dzisiejsza uroczystość wspomina obydwu, bo obydwóm Kościół
zawdzięcza niezwykły rozwój u początków i trwanie. Oczywiście założycielem
Kościoła i Jego pierwszorzędnym filarem
jest sam Jezus Chrystus, ale to On sam wybrał Piotra i Pawła i uczynił ich
filarami. Dwie różne postaci, dwa różne charaktery, dwie różne osobowości, ale
jednocześnie obydwaj służący temu samemu Chrystusowi, tej samej sprawie. Św.
Piotr jest symbolem stałości i niewzruszoności, niezmienności nauki Chrystusa.
Św. Paweł jest symbolem Jego apostolskiego dynamizmu i zapału, ale także Jego
uniwersalizmu. Św. Piotr symbolizuje to, co w Kościele jest niezmienne, trwałe
i niezniszczalne. Św. Paweł symbolizuje to, co w Kościele jest otwarte na
świat, to co czyni Kościół Chrystusowy uniwersalnym, posłanym do wszystkich. W
wyborze tych dwóch odmiennych postaci widzieć można nie tylko wolę Chrystusa,
ale i klucz do zrozumienia dwu-tysiącletniej historii Kościoła.
„Ubi Petrus, Ibi Ecclesia, Ibi Deus” -
zdanie to przypisywane świętemu Ambrożemu wyraża wiarę Kościoła, zgodnie z
którą święty Piotr i Jego następcy mają w Kościele uprzywilejowane miejsce, a
jednocześnie władzę i odpowiedzialność za Kościół Chrystusowy.
Katechizm Kościoła tak ujmuje tę prawdę:
„W kolegium Dwunastu pierwsze miejsce zajmuje
Szymon Piotr. Jezus powierzył mu wyjątkową misję. Dzięki objawieniu otrzymanemu
od Ojca Piotr wyznał: "Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego". Nasz Pan
powiedział wtedy do niego: "Ty jesteś Piotr [czyli Skała), i na tej Skale
zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą" (Mt 16, 18).
Chrystus, "żywy kamień" (1 P 2, 4), zapewnia swemu Kościołowi
zbudowanemu na Piotrze zwycięstwo nad mocami śmierci. Piotr z racji wyznanej
wiary pozostanie niezachwianą skałą Kościoła. Będzie strzegł tej wiary przed
wszelką słabością oraz umacniał w niej swoich braci.
Jezus
powierzył Piotrowi specjalną władzę: "Tobie dam klucze Królestwa
niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie" (Mt
16, 38t 19). "Klucze" oznaczają władzę zarządzania domem Bożym,
którym jest Kościół. Jezus, "Dobry Pasterz" (J 10,11), potwierdził to
zadanie po swoim Zmartwychwstaniu: "Paś baranki moje!" (J 21,15-17).
"Wiązanie i rozwiązywanie" oznacza władzę odpuszczania grzechów,
ogłaszania orzeczeń doktrynalnych i podejmowania decyzji dyscyplinarnych w
Kościele. Jezus powierzył tę władzę Kościołowi przez posługę Apostołów, a w
sposób szczególny Piotrowi. Samemu zaś Piotrowi powierzył wyraźnie klucze
Królestwa.” (KKK 552-553)
A w
artykule 882 KKK stwierdza:
„Papież,
Biskup Rzymu i następca św. Piotra, jest trwałym i widzialnym źródłem i
fundamentem jedności zarówno biskupów, jak rzeszy wiernych. Biskup Rzymski z
racji swego urzędu, mianowicie urzędu Zastępcy Chrystusa i Pasterza całego
Kościoła, ma pełną, najwyższą i powszechną władzę nad Kościołem".
Warto o ty pamiętać szczególnie w naszych czasach
kiedy Papież, Biskup Rzymu, następca świętego Piotra jest tak bezpardonowo
krytykowany i atakowany za swoją wierność Chrystusowi i Jego nauczaniu. On jest
kontynuatorem zadania powierzonego Piotrowi, ale także On jest przedłużeniem
misji Pawłowej.
Misją świętego Piotra jest „umacnianie w wierze”,
misją świętego Pawła jest „dopełnienie głoszenia Ewangelii wszystkim narodom”.
I to właśnie dokonuje się we współczesnym świecie dzięki misji Kościoła
zbudowanego przez Chrystusa na Skale Piotra i niosącego wraz z Pawłem Dobrą
Nowinę aż po najdalsze krańce świata. A Kościół ten jest tam gdzie jest Piotr
naszych czasów – Papież.
