Czytania: 2 Sm 5,1-3; Kol 1,12-20; Łk 25,35-43
1. Wprowadzenie do Mszy Świętej
Zaproszenie do udziału w Eucharystii jest zaproszeniem do uczestnictwa w
Liturgii Królestwa Bożego, gdzie Chrystus Baranek Boży i Król Wszechświata
składa Ojcu odwieczną Ofiarę. Aby jednak w tej Ofierze Chrystusa uczestniczyć
oczyśćmy najpierw nasze serca z egoizmu i grzechu, ufając Bożemu Miłosierdziu.
2 Sm 5,1-3
Wszystkie pokolenia izraelskie zeszły się u
Dawida w Hebronie i oświadczyły mu: Oto myśmy kości twoje i ciało. Już dawno,
gdy Saul był królem nad nami, tyś odbywał wyprawy na czele Izraela. I Pan rzekł
do ciebie: Ty będziesz pasł mój lud - Izraela, i ty będziesz wodzem nad
Izraelem. Cała starszyzna Izraela przybyła do króla do Hebronu. I zawarł król
Dawid przymierze z nimi wobec Pana w Hebronie. Namaścili więc Dawida na króla
nad Izraelem.
Kol 1,12-20
Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do
uczestnictwa w dziale świętych w światłości.
On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł
do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie - odpuszczenie
grzechów.
On jest obrazem Boga niewidzialnego -
Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i
to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy
Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla
Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.
I On jest Głową Ciała - Kościoła. On jest
Początkiem, Pierworodnym spośród umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we
wszystkim.
Zechciał bowiem Bóg, aby w Nim zamieszkała cała
Pełnia, i aby przez Niego znów pojednać wszystko z sobą: przez Niego - i to, co
na ziemi, i to, co w niebiosach, wprowadziwszy pokój przez krew Jego krzyża.
Łk 23,35-43
A lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej
Rady drwiąco mówili: Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On
jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym. Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do
Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam
siebie. Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: To
jest Król żydowski. Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu:
Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas. Lecz drugi, karcąc go,
rzekł: Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież
- sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic
złego nie uczynił. I dodał: Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego
królestwa. Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w
raju.
Jezu wspomnij na mnie ...
Wiem
Panie, że życiem moim nie zasługuję na uczestnictwo w Twoim Królestwie. Wiem,
że gdybyś miał mnie osądzać według Twej sprawiedliwości, to na pewno nie byłbym
lepszy od łotrów, którzy z Tobą byli ukrzyżowani. Niemniej jednak ufam w Twoje
wielkie miłosierdzie i razem z jednym z nich powtarzam w pokorze: "Jezu,
wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa".
Tak bardzo potrzeba nam tej postawy pokory,
postawy uznania naszej małości i naszej grzeszności, a tak niewielu chce to
uznać, tak wielu w pysze i zarozumiałości z kpiną powtarza za pierwszym łotrem:
"Okaż swoją Boska potęgę, jeśli jesteś Mesjaszem, to dokonaj cudu!!”
Czemu tyle w nas buty i pychy, czemu tyle zarozumiałości i zadufania,
czemu tyle arogancji i pretensji do Boga? Czyżbyśmy byli tak ślepi? Czyżbyśmy
nie widzieli naszych grzechów? Czyżbyśmy byli tak bezrozumni i zarozumiali,
żeby Boga wystawiać na próbę?
Świat
współczesny, rozwój nauki, a szczególnie, rozwój techniki i technologii wpędza
nas w samouwielbienie, w samoubóstwienie. Jezus, Król Wszechświata staje się
coraz bardziej postacią mitologiczną i bajeczną. To człowiek staje się panem
świata, to człowiek -ze swoim rozumem- ten świat podbija i czyni... poddanym,
ale i w sposób głupi i nieodpowiedzialny niszczy i dewastuje. Człowiek postawił
się w miejscu Boga i.... butnie Bogu się odgraża, wystawia Go na próbę. I co?
Jako efekt tej władzy człowieka nad światem mamy zanieczyszczenie na planetarną
skalę, niesprawiedliwość społeczną, nędzę milionów ludzi i rażące bogactwo
garstki miliarderów. 840 milionów ludzi codziennie głoduje na świecie,
dziesiątki tysięcy codziennie umiera z głodu i nędzy, 100 milionów rocznie
umiera tylko na malarię, setki tysięcy ginie w niesprawiedliwych wojnach,
zamachach i gwałtach... Czyż trzeba więcej jeszcze aby opisać "królestwo człowieka”?...
Jezu, proszę wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do
Twego Królestwa.
***************************
Homilia
alternatywna
W naszym
codziennym życiu bardzo często narzekamy na polityków, na rząd, na warunki
socjalne i ekonomiczne, i w wielu przypadkach na pewno mamy rację. Nie udają
się nam kolejne rządy i kolejne Rzeczypospolite, afera goni aferę, skandal goni
skandal, a korupcja korupcję. Oczekujemy i mamy nadzieję, że w końcu ludzie
uczciwi i rzetelni zostaną dopuszczeni do władzy, że skończy się prywata
polityków, arogancja władzy, buta i zarozumiałość kolejnych rządzących ekip i
zwykła ludzka pazerność. Niestety bardzo często zapominamy, że królestwo nasze,
do którego jesteśmy powołani nie jest z tego świata i że w tym świecie nie
jesteśmy w stanie zrealizować naszych najszczerszych i najbardziej skrytych
marzeń o doskonałym systemie politycznym.
W dniu
dzisiejszym czcimy Chrystusa Zwycięskiego, Chrystusa, Któremu Ojciec oddał we
władanie cały stworzony wszechświat. Nie możemy jednak zapomnieć, że królestwo
Chrystusa, Jego władanie i panowanie nie mają nic z ziemskiej arogancji,
potęgi, buty i przemocy, nic z ludzkiej polityki, układów i układzików, nic z
ludzkiej przebiegłości i politycznej poprawności. Królestwo Chrystusa jest
królestwem pokoju, dobroci, sprawiedliwości, miłości i miłosierdzia, królestwem
życia wiecznego. Do Królestwa Chrystusowego wchodzą grzesznicy i celnicy,
przestępcy (jak ten z dzisiejszej Ewangelii) i jawnogrzesznice. Nie jesteśmy w
stanie sobie tego wyobrazić, bo żadne królestwo ziemskie, żaden system władzy w
historii ludzkości nie był w stanie zrealizować tych ideałów. Nie jesteśmy w
stanie sobie tego wyobrazić i dlatego jest nam to obojętne, nie przywiązujemy
do tego Królestwa wagi, żyjemy w naszej poranionej i okaleczonej przez ludzki
grzech codzienności, nie myśląc, że cokolwiek może się zmienić. Niby prosimy w
Modlitwie Pańskiej: "Ojcze nasz ... przyjdź królestwo Twoje ..."
ale jednocześnie nie robimy nic, aby do tego królestwa się przybliżyć, czy
wejść. Nie pragniemy jego nadejścia, nie budujemy go w naszym codziennym życiu.
Mamy dosyć kłopotów z ujarzmianiem naszej codzienności i budowaniem królestwa
ziemskiego. Nie myślimy więc i nie próbujemy urzeczywistniać Królestwa
Chrystusowego. A ono przecież nie przyjdzie w sposób magiczny, ono - jak
wspomniał sam Jezus- "już jest w nas". My tylko mamy
go uczynić realnością, sprawić, aby stało się codzienną rzeczywistością.
Żyjąc na ziemi, w niedoskonałych strukturach ludzkich i w
ludzkim królestwie nie możemy jednak zapominać, że nie żyjemy dla ziemi i że
nasze ostateczne spełnienie jest gdzie indziej. Nie możemy ograniczać się tylko
do ludzkich i przyziemnych realiów. Mamy je transformować i przemieniać, mamy
urzeczywistniać Królestwo Chrystusowe, aby ono nadeszło w całej pełni i w całej
swej mocy, Mocy Miłości i sprawiedliwości, pokoju i miłosierdzia. A będzie to
możliwe tylko wtedy jeśli my sami będziemy te wartości realizować na co dzień w
naszych stosunkach z innymi.
2. Modlitwa wiernych
Wstęp – W pokornej modlitwie przedstawiajmy Miłosiernemu Ojcu
nasze błagania i prośby, ufając zbawczej i oczyszczającej mocy Ofiary
Chrystusowej.
· Pasterzom
Kościoła Powszechnego: Ojcu Świętemu Franciszkowi, biskupom i
kapłanom udzielaj odwagi, męstwa i sił, aby nieustannie przypominali nam o
naszym ostatecznym powołaniu i prowadzili Lud Boży do Królestwa Chrystusowego. „Ciebie prosimy”...
· Kościołowi
Świętemu posyłaj ustawicznie Ducha Świętego, aby z mocą i miłością głosił
nadejście królestwa pokoju, miłości i przebaczenia. „Ciebie prosimy”...
· Oddal
od nas wszelkie pokusy zaufania tylko ludzkim strukturom i pokładania nadzieji
w tylko ludzkich możliwościach, abyśmy nie zostali zwiedzeni mirażami
doczesności. „Ciebie prosimy”...
· Tym,
którzy oddalili się od Chrystusa daj moc i łaskę nawrócenia, aby co prędzej
powrócili do domu Ojca i nie zginęli z nędzy i głodu. „Ciebie prosimy”...
· Wszystkich
naszych zmarłych braci i siostry wprowadź do radości życia wiecznego w
Królestwie Chrystusa, „Ciebie prosimy”...
Zakończenia
- Boże Ojcze, do Którego
należy wszelkie stworzenie, Ty uczyniłeś swojego Syna Królem Wszechświata,
prosimy okaż swoją Boską potęgę i wprowadź nas do Królestwa Jezusa Chrystusa,
abyśmy wraz z Nim żyli w Twojej obecności na wieki wieków. Amen
3. Słowo „przed rozesłaniem”
Przez
uczestnictwo w Eucharystii przybliżamy się do ostatecznego spełnienia naszego życia
w Królestwie Chrystusa. Od nas zależy czy będziemy wnosić w nasze życie
codzienne to co sami tutaj otrzymaliśmy.
