Pierwsze czytanie Dz 12, 1-11
Cudowne uwolnienie Piotra z więzienia
Czytanie z Dziejów Apostolskich.
W owych dniach Herod zaczął prześladować niektórych członków Kościoła. Ściął mieczem Jakuba, brata Jana, a gdy spostrzegł, że to spodobało się Żydom, uwięził nadto Piotra. A były to dni Przaśników. Kiedy go pojmał, osadził w więzieniu i oddał pod straż czterech oddziałów, po czterech żołnierzy każdy, zamierzając po Święcie Paschy wydać go ludowi.
Strzeżono więc Piotra w więzieniu, a Kościół modlił się za niego nieustannie do Boga.
W nocy, po której Herod miał go wydać, Piotr, skuty podwójnym łańcuchem, spał między dwoma żołnierzami, a strażnicy przed bramą strzegli więzienia.
Wtem zjawił się anioł Pański i światłość zajaśniała w celi. Trąceniem w bok obudził Piotra i powiedział: « Wstań szybko! ». Równocześnie z rąk Piotra opadły kajdany.
« Przepasz się i włóż sandały! » – powiedział mu anioł.
A gdy to zrobił, rzekł do niego: « Narzuć płaszcz i chodź za mną! ».
Wyszedł więc i szedł za nim, ale nie wiedział, czy to, co czyni anioł, jest rzeczywistością; zdawało mu się, że to widzenie. Minęli pierwszą i drugą straż i doszli do żelaznej bramy, prowadzącej do miasta. Ta otwarła się sama przed nimi. Wyszli więc, przeszli jedną ulicę i natychmiast anioł odstąpił od niego.
Wtedy Piotr przyszedł do siebie i rzekł: Teraz wiem na pewno, że Pan posłał swego anioła i wyrwał mnie z ręki Heroda i z tego wszystkiego, czego oczekiwali Żydzi.
Oto słowo Boże.
Psalm responsoryjny Ps 34 (33), 2-3. 4-5. 6-7. 8-9 (R.: 5b)
Refren: Od wszelkiej trwogi Pan Bóg mnie wyzwolił.
2 Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
3 Dusza moja chlubi się Panem, *
niech słyszą pokorni i niech się weselą.
Refren.
4 Wysławiajcie razem ze mną Pana, *
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
5 Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał *
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.
Refren.
6 Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, *
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
7 Oto biedak zawołał, a Pan go usłyszał, *
i uwolnił ze wszystkich ucisków.
Refren.
8 Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych, *
aby ich ocalić.
9 Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan, *
szczęśliwy człowiek, który znajdzie w Nim ucieczkę.
Refren.
Drugie czytanie 2 Tm 4, 6-9. 17-18
Paweł przewiduje bliską śmierć i nagrodę
Czytanie z Drugiego listu świętego Pawła do Tymoteusza
Najmilszy:
Krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła. W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiarę ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego.
Pośpiesz się, by przybyć do mnie szybko. Natomiast Pan stanął przy mnie i wzmocnił mię, żeby się przeze mnie dopełniło głoszenie Ewangelii i żeby wszystkie narody je posłyszały; wyrwany też zostałem z paszczy lwa. Wyrwie mię Pan od wszelkiego złego czynu i wybawi mię, przyjmując do swego królestwa niebieskiego; Jemu chwała na wieki wieków. Amen.
Oto słowo Boże.
Śpiew przed Ewangelią Mt 16, 18
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ty jesteś Piotr – Opoka,
i na tej Opoce zbuduję mój Kościół,a bramy piekielne go nie przemogą.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ewangelia Mt 16, 13-19
Tobie dam klucze królestwa niebieskiego
+ Słowa Ewangelii według św. Mateusza.
Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: « Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego? ».
A oni odpowiedzieli: « Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków ».
Jezus zapytał ich: « A wy za kogo Mnie uważacie? ».
Odpowiedział Szymon Piotr: « Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego ».
Na to Jezus mu rzekł: « Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej Opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego: cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie ».
Oto słowo Pańskie.
Homilia
Święty Piotr — prosty Rybak, którego Chrystus uczynił fundamentem założonego przez siebie Kościoła, pierwszym następcą samego siebie (Syna Bożego) — o tym słyszymy w dzisiejszej Ewangelii. „Tobie dam klucze Królestwa Niebieskiego” ... Niezwykła władza, niezwykłe zadanie, niezwykła godność i zaszczyt. Czy Piotr zdawał sobie z tego sprawę? Podejrzewam, że raczej nie bardzo.
I ten człowiek, wybrany przez Chrystusa na pierwszego papieża, w czasie procesu Chrystusa zaparł się Go trzykrotnie.
Święty Paweł — prześladowca kościoła, którym sam O sobie mówi: „byłem szczególnie wielkim zapaleńcem w zachowywaniu tradycji moich przodków… poronionym płodem”.
A Chrystus jak na to zareagował?
Czy wypomniał Piotrowi? Czy zrobił mu jakiekolwiek wyrzuty? Czy powiedział: „Piotrze zawaliłeś. Nie jesteś już godzien ...”
Co więcej, jak słyszeliśmy w dzisiejszym pierwszym czytaniu: „Gdy strzeżono Piotra w więzieniu, cały Kościół modlił się za niego nieustannie do Boga.”
A ja zadaję sobie pytanie: „A co by było, gdyby Piotr i Paweł żyli dzisiaj?”
Gorliwe i antyreligijne media od razu wytoczyłyby proces o zaprzaństwo świętemu Piotrowi, a Szawła skazały na banicję, za jego podejrzaną przeszłość.
A iluż znalazłoby się „pobożnych katolików”, którzy zdecydowaliby się na apostazję z tego powodu. „Do Kościoła, w którym jego najwyższy pasterz jest zaprzańcem, nie chcę należeć.”
Ilu ortodoksyjnych katolików byłoby zgorszonych, oburzonych, zniesmaczonych, tak Piotrem jak i Pawłem?
A Chrystus … świętemu Piotrowi zadał trzykrotnie pytanie „Szymonie synu Jony czy miłujesz mnie?” i nakazał paść owce swoje. A z prześladowcy Szawła uczynił Apostoła Narodów ...
Sam Paweł tak o tym mówi: „Gdy jednak spodobało się Temu, który wybrał mnie jeszcze w łonie matki mojej i powołał łaską swoją, aby objawić Syna swego we mnie, bym Ewangelię o Nim głosił poganom,...”
„W końcu, już po wszystkich, ukazał się także i mnie jako poronionemu płodowi. Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem Kościół Boży.” - [1 Kor 15,8-9].
Według statystyk w 2018 roku w całej Polsce kapłaństwo porzuciło 73 młodych księży, poniżej 5 lat po poświęceniach.
12 porzuciło kapłaństwo z powodów moralnych (kobieta, alkohol, w tym dwóch z powodu przestępstwa pedofilii).
Pozostałych 61 można powiedzieć, zostało zamęczonych przez pobożnych parafian. Psychologicznie nie umieli sobie poradzić ze stawianymi im wymaganiami. Bo parafianie pomylili sobie dwa słowa w języku polskim: „sługa Boży” ze słowem „służący”.
Zanim wydam jakąkolwiek krytyczną i potępiającą opinię, zanim skażę kogoś na lincz, na banicję, zanim się oburzę i zgorszę, może warto zadać sobie pytanie: „A co by dzisiaj było ze świętym Piotrem i ze świętym Pawłem?”
