środa, 20 grudnia 2006

III Niedziela Adwentu – C

So 3,14-18


Wyśpiewuj, Córo Syjońska! Podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem! Oddalił Pan wyroki na ciebie, usunął twego nieprzyjaciela: król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, nie będziesz już bała się złego. Owego dnia powiedzą Jerozolimie: Nie bój się, Syjonie! Niech nie słabną twe ręce! Pan, twój Bóg jest pośród ciebie, Mocarz - On zbawi, uniesie się weselem nad tobą, odnowi swą miłość, wzniesie okrzyk radości, jak w dniu uroczystego święta.

Flp 4,4-7

Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność: Pan jest blisko! O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem! A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie.

Łk 3,10-18

Pytały go tłumy: Cóż więc mamy czynić? On im odpowiadał: Kto ma dwie suknie, niech [jedną] da temu, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni. Przychodzili także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i pytali go: Nauczycielu, co mamy czynić? On im odpowiadał: Nie pobierajcie nic więcej ponad to, ile wam wyznaczono. Pytali go też i żołnierze: A my, co mamy czynić? On im odpowiadał: Nad nikim się nie znęcajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie. Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku dla oczyszczenia swego omłotu: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym. Wiele też innych napomnień dawał ludowi i głosił dobrą nowinę.

Cóż mamy czynić ?

Jakże klarowne i ponadczasowo jasne, przejrzyste i otwarte jest nauczanie Jana Chrzciciela. Kto ma za dużo niech się podzieli, kto sprawuje jakikolwiek urząd niech go nie nadużywa, kto jest żołnierzem niech będzie ludzki w swoim zawodzie i niech się nie znęca nad nikim. Cóż więcej dodać do tego nawoływania? Co się zmieniło od czasów Jana Chrzciciela? Bogaci są coraz bogatsi i coraz bardziej chciwi, urzędnicy coraz bardziej aroganccy i zachłanni, żołnierze coraz bardziej bestialscy, kłamcy coraz bardziej bezczelni, złodzieje coraz bardziej nienasyceni, ... Gdyby św. Jan Chrzciciel stanął między nami dzisiaj czyż nie powtórzyłby tych samych słów co 2000 lat temu? A my stale dopytujemy się: "Co mamy czynić?" i oczekujemy na jakieś nadzwyczajne wskazówki i instrukcje. Po co? Czegóż nam więcej potrzeba do życia uczciwego niż realizacji prostych i jasnych słów Jana?

A gdyby przyszli do niego współcześni politycy, senatorowie, posłowie, ministrowie ...., biznesmeni, ludzie robiący karierę, a i my księża ??? Co by nam powiedział? Czy nie byłoby tak jak za tamtych czasów, że głos Jana był jedynie głosem wołającym na pustkowiu? Nikt go nie słuchał! I nadal nikt go nie słucha ...

A co się w końcu stało z Janem? I jakie są losy tych, którzy jak on ośmielają się być "głosem wołającym na pustkowiu"? Nikt Jana nie chciał posłuchać i nikt nie chce słuchać współczesnych proroków. Zresztą prorok to zawsze ktoś, kto jest niewygodny, bo zawraca głowę i przeszkadza żyć dostatnio i spokojnie, czepia się i szuka dziury w całym. Jan niepokoił sumienia i nadal niepokoi, a tego nikt nie lubi ... nikt ...

Kto "przygotował ścieżki dla Pana"? Ubodzy, zapomniani, odrzuceni, pogardzani, niechciani, wyśmiani ... I do nich przyszedł Chrystus, nie do bogatych i pewnych siebie, nie do zarozumiałych i pysznych, nie do zadufanych we własne siły i możliwości i nie do tych którzy szukali własnego komfortu i wygody. I nie inaczej będzie i tym razem ... Cieszcie się i radujcie ubodzy i chorzy, pogardzani i odrzuceni, wyrzutki społeczne, niedorajdy życiowe, cieszcie się i radujcie nieudacznicy i biedacy, którzy nie umieliście się urządzić, ... bo do was przychodzi Pan ubogi i pokorny, w stajni narodzony, bezdomny i biedny syn cieśli! Ten, który jest jednak potężny, który chrzci Duchem Św. i ogniem i odda każdemu według uczynków jego... I to jest właśnie dobra nowina dla was, dla tych których do głosu się nie dopuszcza, dla was, którzy nie macie żadnych praw w społeczeństwie cwaniaków. Cieszcie się i radujcie! Pan jest blisko. Maranatha!

III Niedziela Adwentu – komentarze za http://www.liturgia.org.pl/

KOMENTARZ NA POCZĄTEK LITURGII

W dniu dzisiejszym przeżywamy III Niedzielę Adwentu zwaną Gaudete. Jest to Niedziela Radości (stąd kolor różowy szat liturgicznych). Św. Paweł nawołuje: „Radujcie się zawsze w Panu, raz jeszcze powiadam: radujcie się! Pan jest blisko.” (Flp 4,4-5). Oczekując tej błogosławionej chwili Narodzenia Pańskiego powierzmy Panu w tej Eucharystii intencje, z którymi przybyliśmy. Zaufajmy Mu, a wtedy będziemy mogli „wnieść okrzyk radości jak w dniu uroczystego święta”.

KOMENTARZ DO LITURGII SŁOWA

Wsłuchując się w Słowa, które do nas dzisiaj skieruje Pan, starajmy się odkryć źródło prawdziwej radości, gdyż chrześcijanin jest człowiekiem radości, nie zaś smutku. O nic się już nie troskajmy, lecz w modlitwie i dziękczynieniu przygotowujmy drogi Panu. Nawracajmy się, do tego nawołuje Jan Chrzciciel, abyśmy stali się pszenicą, którą Pan zbierze do spichrza, nie zaś plewami, które spalone zostaną w ogniu nieugaszonym.

KOMENTARZ NA OFIAROWANIE

Liturgie Eucharystyczną rozpoczyna procesja z darami, w której do ołtarza Pańskiego przynosimy wszystkie nasze intencje. Składamy na nim także Chleb i Wino, które mocą Ducha Świętego staną się najdroższym Ciałem i Krwią Chrystusa. Pełni radości i wiary w eucharystyczną tajemnicę przeistoczenia włączmy się w liturgię całym naszym sercem, duszą i mocą.

KOMENTARZ NA ROZESŁANIE

Pełni radości, umocnieni uczestnictwem w Eucharystycznej Uczcie wyjdźmy na spotkanie Pana oraz do naszych bliźnich, nawołując, że Pan jest blisko.

MODLITWA POWSZECHNA

1. Boże, Ojcze Wszechmogący, zanosimy do Ciebie błaganie o potrzebne siły dla naszego papieża Benedykta.

2. Boże, Ojcze Wszechmogący, zanosimy do Ciebie błaganie o sprawiedliwość i mądrość dla wszystkich pełniących władze.

3. Boże, Ojcze Wszechmogący, zanosimy do Ciebie błaganie o pomoc życzliwych ludzi dla bezdomnych, biednych i potrzebujących.

4. Boże, Ojcze Wszechmogący, zanosimy do Ciebie błaganie o udział w życiu wiecznym dla naszych bliskich zmarłych.

5. Boże, Ojcze Wszechmogący, zanosimy do Ciebie błaganie o udzielenie pełni radości wszystkim zgromadzonym na tej Uczcie Eucharystycznej.

Krzysztof Porosło


http://www.liturgia.org.pl/