Liturgia Słowa:
I czytanie: Ez 18, 21-28
Psalm resp.: Ps 130(129), 1-2. 3-4.
5-7a. 7bc-8 (R.: por. 3)
werset: Ez 33, 11
Ewangelia: Mt 5, 20-26
Tworzyć cywilizację życia
Okres Wielkiego
Postu, to nie tylko okres pojednania się z Bogiem, uznania swojej grzeszności
wobec Niego, ale to także czas pogodzenia się z bliźnim. To czas kiedy mamy
okazję zobaczyć i ponaprawiać również nasze międzyludzkie relacje. Ileż jest w
nich pychy, arogancji, zarozumialstwa, chęci wywyższania się i dominowania?
Ileż ludzkiej zazdrości, zawiści, chęci zemsty, ileż obojętności, lekceważenia,
egoizmu, ileż nieuzasadnionej złości, czy pogardy? A nasze ustawiczne pretensje
i żale, nasze narzekania i utyskiwania, nasze wieczne niezadowolenie, krytyka
innych, dokuczanie i małostkowe wypominanie ich potknięć. Czy to wszystko służy
budowaniu Królestwa Bożego? (Gal 5:19-23)
To wszystko czeka
na uleczenie. To wszystko jest jak boląca, nie zaleczona rana, czekająca na
uzdrowiciela. Cóż z tego, że uczestniczymy w niedzielnej Mszy Św., że odmawiamy
nasze poranne i wieczorne paciorki, że przystępujemy nawet do Sakramentów,
skoro w naszych międzyludzkich stosunkach nic się nie zmienia, skoro nie umiemy
wybaczyć, nie umiemy się pogodzić?
Pamiętamy wszyscy
te kilka podniosłych dni choroby i śmierci Papieża Jana Pawła II sprzed kilku już lat. Pamiętamy te piękne gesty pojednania i te wzniosłe uczucia, jakie nas
wtedy wypełniały. I co z tego do dzisiaj pozostało? Ileż z tych dobrych
postanowień zostało zrealizowanych, a ile się rozmyło w nijakości? Czy
rzeczywiście nasza cywilizacja staje się cywilizacją życia i Miłości,
przebaczenia i wzajemnej pomocy, czy raczej nie jest nadal cywilizacją
przemocy, egoizmu i wrogości, wzajemnych urazów i uprzedzeń?
Zastanówmy się i
odstąpmy od naszych grzechów, a wejdziemy w cywilizację życia i kulturę
życzliwości. Aby uzyskać Boże przebaczenie, pogódź się ze swoim bratem szybko
(Mt 5:25). Nie zwlekaj, nie odkładaj, nie usprawiedliwiaj się. Cywilizacja
życia nie spadnie z nieba w sposób cudowny. Tylko Ty i ja możemy ją zbudować
szczerym wysiłkiem pojednania i wzajemnego wybaczenia.
