Liturgia Słowa:
I
czytanie: Iz 65, 17-21
Psalm resp.: Ps 30(29), 2 i 4. 5-6.
11-12a i 13b (R.: 2a)
werset: Ps 130(129), 5. 7
Ewangelia: J 4, 43-54
Wiara
Często używamy przysłowia : „wiara czyni cuda” i ...
cudów nie doświadczamy. Modlimy się i prosimy o coś i ... nie otrzymujemy
(Jk 4:2-3). Dlaczego? Czyż nie dlatego, że brak nam wiary? Bóg jest gotów udzielić
nam łask niezwykłych, darów niecodziennych, dóbr nieskończonych, tylko że nie
chce nas uszczęśliwiać na silę i wbrew naszej woli, bo my czasami prosimy Go o
rzeczy małe, a On chciałby nam dać o wiele więcej niż my potrafimy przyjąć, bo
brak nam wiary. Wiara rzeczywiście czyni cuda (Mt 9:20-22; Mk 10:46-52; Łk
17:12-19) tylko nam jej bardzo często brakuje. A przecież i o nią także trzeba
prosić, jak Apostołowie (Łk 17:5-6). Wiara nie jest czymś gotowym, czymś
zastanym, ale jest darem, o który musimy dbać, dobrem które musimy rozwijać,
drogocennym skarbem, o który trzeba się troszczyć, perłą, której trzeba szukać
(Mt 13:44-46). Wiara jest na pewno tą rzeczywistością, której nam najbardziej
brakuje we współczesnym zmaterializowanym świecie. Ona niesie ze sobą miłość,
radość, pokój, dobroć, łagodność, opanowanie i wiele innych, tak bardzo nam
dzisiaj potrzebnych wartości, o których świat współczesny jakby zapomniał. (Gal
5:22-23).
Nie wolno jej tylko lekceważyć, spychać na dalszy plan,
czy zamykać w czterech ścianach prywatności. Nie wolno dać się omamić
praktycznemu materializmowi czy zredukować naszych duchowych potrzeb jedynie do
wzruszeń i tanich uniesień. Nie wolno sobie dać wmówić, że wiara to alienacja,
to wyobcowanie, to coś wstydliwego i godnego pogardy, jak nam to usiłują wmówić
współczesne modne prądy pseudo-humanistyczne. Wiara jest bowiem zagrożona nie
tylko ogólnie, w świecie, w spoganizowanej Europie głoszącej przewrotne hasła
laickości, ale także w nas, we mnie i w tobie. A każdy z nas może ją stracić
jeśli o nią nie dba. Należy sobie często zadawać pytanie : „Czy jednak Syn
Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?” (Łk
18:7-8) Czy znajdzie ją we mnie?