Liturgia Słowa:
I czytanie: Dn 13, 41-62
Psalm resp.: Ps 23(22), 1-2ab. 2c-3. 4. 5. 6 (R.: por. 4ab)
werset: Ez 33, 11
Ewangelia: J 8, 1-11
przewrotność naszych wyroków …
Tak w czytaniu z księgi Daniela, jak i w
dzisiejszej Ewangelii, aż uderzająca jest przewrotność i zaślepienie mężczyzn,
oskarżycieli, którzy sami nie będąc bez grzechu z taką łatwością i perfidią
oskarżają kobietę.
Niestety jest to coś bardzo „normalnego” także
w naszych czasach przesyconych pornografią i nastawionych na używanie i
zaspokajanie cielesnych potrzeb. Ale jest w tych czytaniach coś więcej.
Słuchając opowieści o niesłusznie skazanej Zuzannie i o kobiecie, którą
przyprowadzono do Jezusa, rodzi się we mnie smutna refleksja: „jakże łatwo
ferujemy wyroki, jak bardzo łatwo potępiamy, osądzamy, skazujemy … nawet w
sprawach tak jednoznacznych i ewidentnych jak ta z dzisiejszej Ewangelii? A
Chrystus -pochylony nad grzesznikiem- pisze coś palcem po ziemi … A może
wypisuje twoje grzechy, człowieku sprawiedliwy i tak łatwo oskarżający i
potępiający innych? A może chce ci pokazać, że i ty przyczyniłeś się do
grzechów tej kobiety, tylko sprytnie zakamuflowałeś swój udział? A może
przypomina ci, że to On jest jedynym sprawiedliwym bez grzechu, jedynym sędzią
i tylko On ma prawo rzucić kamień? I nie
rzuca! Czemuż więc ty … miałbyś być bardziej sprawiedliwy niż sam Bóg?
Jakże łatwo w sposób przewrotny i niemal
perwersyjny wydajemy wyroki …
A On jest bogaty w miłosierdzie (Ps 103:8; Jr
3:12; Dn 9:9; Jl 2:13; Mdr 15:1; Ef 2:4) i widzi obolałe serce człowieka i nie
chce śmierci grzesznika, który żałuje … (Ez 33:11; Łk 15:7), ale aby się
nawrócił i żył (Ez 18:23).
Oczywiście, że nie możesz przyklaskiwać złu, ale
nie potępiaj człowieka! Nie skazuj go tak jednoznacznie, bo możesz się mylić … i oskarżyciel stanie się oskarżonym, i
uczynią ci według miary nieprawości twojej.
