26.12. Św. Szczepana Męczennika

 Dz 6,8-10.7,54-60

Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu. Niektórzy zaś z synagogi, zwanej synagogą Libertynów i Cyrenejczyków, i Aleksandryjczyków, i tych, którzy pochodzili z Cylicji i z Azji, wystąpili do rozprawy ze Szczepanem. Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego /natchnienia/ przemawiał. Gdy to usłyszeli, zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego. A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga. I rzekł: Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga. A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem. Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: Panie Jezu, przyjmij ducha mego! A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: Panie, nie poczytaj im tego grzechu. Po tych słowach skonał.

Mt 10,17-22

Miejcie się na baczności przed ludźmi! Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować. Nawet przed namiestników i królów będą was wodzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom. Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić, gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was. Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.

Będziecie w nienawiści u wszystkich

Być może nie przeżywamy takich sytuacji jak chrześcijanie w krajach arabskich, w Indiach, w Indonezji czy na Molukach. Być może nie jesteśmy prześladowani i w sposób jawny eksterminowani jako chrześcijanie. Być może nie żąda się od nas świadectwa krwi, jak w wypadku Patrona dnia dzisiejszego. Niemniej, jednak jeśli ktoś chce być chrześcijaninem w dzisiejszych czasach i to chrześcijaninem nie tylko "niedzielnym", to musi być przygotowany na niezrozumienie, na kpiny, na wyszydzenie, nawet ze strony innych, letnich chrześcijan, a nawet czasami i tych, którzy się za sprawiedliwych i służących Bogu uważają. Niestety być uczniem Chrystusa nigdy nie było łatwo i nigdy łatwo nie będzie. On sam był "znakiem sprzeciwu", "kamieniem obrazy" i "skałą zgorszenia". Tak zawsze było i tak będzie. "Kto chce pójść za mną, niech weźmie krzyż swój i niech mnie naśladuje" - to są słowa Tego, który jako pierwszy wziął na siebie krzyż i na nim zawisł w pogardzie i opuszczeniu. I On też powiedział: „Sługa nie jest większy od swego pana. Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować.” (J 15,20)

Szukanie poklasku i popularności, kompromisy i układy, to nie w stylu ani Chrystusa, ani Jego uczniów. I na to trzeba być przygotowanym. Jasne, klarowne świadectwo życia, a w razie konieczności, także i świadectwo śmierci (niezwykła to łaska i nie wszyscy mogą jej dostąpić) to jedyna droga prawdziwego ucznia Chrystusowego. Kompromisy, układy, układziki i dyplomacja, to coś, co jest absolutnie obce chrześcijaństwu. Będą wyśmiewać, wyzywać od kołtunów i zacofańców, fundamentalistów i ciemnogrodu, będą mówić o konieczności tolerancji i o potrzebie roztropności ... ale w takim wypadku Chrystus był najbardziej nieroztropny, zacofany i niekompromisowy, nieugodowy i uparty, najbardziej kołtuński i niepodatny na dyplomację. W takim wypadku wszyscy Jego uczniowie ze św. Szczepanem byli fundamentalistami, fanatykami i kołtunami!

"Będziecie w nienawiści i pogardzie u wszystkich. Brat wyda brata i ojciec powstanie przeciwko własnemu dziecku ..." A może tak właśnie trzeba? Oczywiście, że nie zawsze i nie bezmyślnie, ale czasami trzeba umieć iść pod prąd, nawet jeśli ten prąd konformizmu jest bardzo modny i bardzo silny. Boimy się śmieszności, obawiamy niepopularności, a jednak ... święty spokój i bezkonfliktowość za wszelką cenę nie jest wcale pokojem. Jest tylko ułudą i okłamywaniem samego siebie i innych.

Święty Szczepanie — pierwszy męczenniku, pomóż nam być wiernymi Chrystusowi, mimo pokusy konformizmu, mimo obawy niepopularności i utraty pozycji ...

Święty Szczepanie — módl się za nami ... konformistami ...

materiały w formacie .pdf

… kazanie w dwóch zdaniach … na świętego Szczepana ...

Ileż to razy zatykałem sobie uszy, żeby nie słyszeć co Bóg ma mi do powiedzenia, ileż to razy chciałem ukamienować niewygodną prawdę?

Święty Szczepanie nie pozwól mi być konformistą dla świętego spokoju, nie pozwól zaprzeć się Prawdy !!!

---

Sugestie Homiletyczne i Katechetyczne na Święto św. Szczepana Męczennika

Homilia 1: Świadek prawdy pełen Ducha

Temat: Odwaga głoszenia prawdy w świecie pełnym sprzeciwu.

1. Wprowadzenie:
   • Przypomnienie o postaci św. Szczepana – pierwszego męczennika Kościoła.
   • Jego życie jako świadectwo odwagi, mądrości i pełni Ducha Świętego.
2. Rozwinięcie:
   • Szczepan jako wzór chrześcijańskiej misji:
     • Pełen łaski i mocy, działał cuda, co prowokowało zazdrość i gniew.
     • Niezwykła mądrość jego słów pochodziła od Ducha Świętego – analogia do obietnicy Jezusa w Mt 10,19.
   • Przeciwności i wierność prawdzie:
     • Męczeństwo jako najwyższa forma świadectwa wiary.
     • Wierność Bogu w obliczu prześladowań – nie tylko fizycznych, ale i duchowych, np. kpin, niezrozumienia.
   • Święty Szczepan jako wzór przebaczenia:
     • Modlitwa za prześladowców: „Panie, nie poczytaj im tego grzechu” (Dz 7,60).

3. Przesłanie dla współczesnych:
   • Jak radzić sobie z „męczeństwem codziennym” – krytyką, wyśmiewaniem, odrzuceniem ze względu na wiarę.
   • Wezwanie do odwagi w świadczeniu o Chrystusie, nawet gdy kosztuje to naszą wygodę czy akceptację otoczenia.

Homilia 2: Otwórz swoje serce na Boga

Temat: Otwarty nieboskłon i zamknięte serca.

1. Wprowadzenie:
   • Święty Szczepan widział otwarte niebo i Syna Człowieczego. Jego prześladowcy natomiast zamknęli swoje serca na prawdę.
   • Kontrast między otwartością na Ducha a zatykaniem uszu u faryzeuszy na Słowo Boże.
2. Rozwinięcie:
   • Postawa Szczepana:
     • Pełnia Ducha Świętego jako klucz do mądrości i odwagi.
     • Wizja nieba jako nagroda dla wiernych.
   • Postawa prześladowców:
     • Zatykanie uszu i gniew jako symbol zamknięcia na prawdę.
     • Jak często my, podobnie jak oni, unikamy trudnych prawd w naszym życiu?
   • Wezwanie Jezusa w Mt 10,17-22:
     • Wierzący są posłani jako świadkowie, niosąc orędzie zbawienia pomimo oporu.

3. Przesłanie dla wiernych:
   • Otwartość na działanie Ducha Świętego w codzienności.
   • Zachęta do refleksji: czy nie zatykamy uszu na głos Boga, gdy stawia przed nami trudne wyzwania?

Katecheza: Być jak św. Szczepan – świadkiem Chrystusa

Grupa docelowa: młodzież lub osoby dorosłe.

1. Cel katechezy:
   • Ukazanie św. Szczepana jako wzoru odwagi i wierności.
   • Zachęta do świadczenia o Chrystusie w życiu codziennym.
2. Przebieg katechezy:
   • Czytanie i refleksja nad fragmentem Dz 6,8-10; 7,54-60:
     • Co wyróżniało św. Szczepana jako ucznia Chrystusa?
     • Jak reagowali na niego inni?
   • Dyskusja w grupach:
     • Jakie przeszkody napotykamy, chcąc być świadkami wiary?
     • Jak możemy naśladować Szczepana w przebaczaniu i miłości wobec prześladowców?
   • Modlitwa o odwagę i siłę Ducha Świętego.
3. Podsumowanie:
   • Święty Szczepan nie tylko głosił prawdę, ale żył nią do końca.
   • Każdy chrześcijanin jest wezwany, by być znakiem sprzeciwu w świecie i nieść miłość nawet w obliczu nienawiści.

Kazanie w dwóch zdaniach:

• Święty Szczepan przypomina nam, że wierny uczeń Chrystusa jest wezwany do odwagi i wytrwałości w obliczu trudności. Nie zatykajmy uszu na głos Boga, ale otwierajmy nasze serca, aby pełnić Jego wolę każdego dnia.