Pierwsze czytanie: 1 J 1,1-4
To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce — bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione — oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i usłyszeli, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami. A mieć z nami współuczestnictwo znaczy: mieć je z Ojcem i Jego Synem Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.
Ewangelia: J 20,2-8
Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.
Życie się objawiło i myśmy je widzieli
Niezwykle wzruszające i poruszające są słowa Jana z pierwszego listu: "Życie się objawiło, myśmy je widzieli i o nim świadczymy, ... abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami." My tak bardzo poszukujemy sposobu na życie, na zachowanie życia, na długowieczność. Szukamy różnych eliksirów i wydajemy krocie na lekarzy, terapeutów i różnego rodzaju magików i czarodziejów, którzy obiecują nam złote góry, a spełnić tych obietnic nie mogą, bo nie są w stanie. Czemu nie chcemy uwierzyć, Temu, Który jest Życiem samym w sobie, Który daje życie i to życie wieczne? Czemu od Życia uciekamy i uganiamy się za ułudą i mirażami?
W Morogoro, gdzie uczyłem, znałem kiedyś księdza, Hindusa z pochodzenia i profesora teologii dogmatycznej, O. Cezariusza. Kiedyś przy stole, w czasie posiłku opowiadał bardzo pouczającą historyjkę. Pozwolę sobie ją przytoczyć.
Żył w Indiach pewien bogaty i dobrze sytuowany radża. Jego życie było jedną, nieustającą zabawą, rozkoszą i zarazem drwiną z innych. Miał on na swoim dworze różnych służących, a między innymi i trefnisia, który go zabawiał i którym on sam się bawił, ośmieszając go i poniżając wielokrotnie. Raz w czasie przyjęcia dał owemu, biednemu człowiekowi berło ze słowami: "To jest berło głupoty, ty jesteś najgłupszy wśród nas, tobie więc je przekazuję. Będziesz się mógł go pozbyć, tylko pod warunkiem, że znajdziesz kogoś głupszego od siebie i jemu możesz to berło przekazać". Po wielu latach dostatniego życia radża śmiertelnie zachorował i znajdując się już u progu śmierci, wezwał do siebie wszystkich służących i całą swoją rodzinę, prosząc, aby mu pomogli przygotować się na śmierć i przejście do innego życia Wtedy ów, ośmieszany służący pyta ze zdziwieniem: "Jakże to, przez całe swoje życie, dysponując ogromnym majątkiem i mając takie możliwości, nie przygotowałeś się na śmierć?" Radża ze skruchą i bólem odpowiada: "To prawda, że zaniedbałem tę najważniejszą sprawę, uganiałem się za nieśmiertelnością i długowiecznością, za dostatkiem i dobrobytem, a zapomniałem o najważniejszym." Wtedy sługa, wręczając swojemu panu berło głupoty, mówi: "Oto berło, które mi dałeś przed laty. Mogę się go spokojnie i uczciwie pozbyć, bo oto znalazłem kogoś znacznie głupszego ode mnie!"
Czy uganiając się za ułudą i mirażami nie zapominamy o tym, że Życie nam się objawiło, tylko myśmy Go nie rozpoznali ...? A kto przy końcu życia ze zdumieniem i przerażaniem będzie musiał przyjąć berło głupoty...?
Kilka sugestii homiletycznych na święto św. Jana Ewangelisty w okresie Bożego Narodzenia:
- Współuczestnictwo w życiu wiecznym:
- Podkreśl rolę św. Jana jako świadka objawienia życia wiecznego przez Jezusa Chrystusa.
- Zachęć wiernych do refleksji nad tym, jak mogą w swoim życiu współuczestniczyć w tej wielkiej tajemnicy.
- Zwróć uwagę na znaczenie radości w chrześcijańskiej wspólnocie, jako owocu uczestnictwa w życiu z Bogiem.
- Świadectwo i misja:
- Omów, jak Jan Ewangelista podjął misję głoszenia Ewangelii i dawania świadectwa o Jezusie.
- Zainspiruj wiernych do podjęcia własnej misji ewangelizacyjnej w codziennym życiu.
- Podkreśl, jak ważne jest, abyśmy byli świadkami i głosicielami życia wiecznego w naszym otoczeniu.
- Poszukiwanie prawdziwego życia:
- Nawiąż do fragmentu z pierwszego listu Jana o objawieniu się życia i poszukiwaniu jego prawdziwej wartości.
- Opowiedz historię radży, aby zilustrować, jak wiele osób marnuje życie na pogoni za ułudą, zamiast szukać prawdziwego Życia w Chrystusie.
- Zachęć do przemyślenia własnych wartości i priorytetów w świetle objawienia się życia w Jezusie.
- Spotkanie zmartwychwstałego Chrystusa:
- Na podstawie Ewangelii wg św. Jana opisz emocje, jakie towarzyszyły uczniom przy grobie Jezusa.
- Podkreśl wiarę "drugiego ucznia", który ujrzał i uwierzył.
- Zainspiruj wiernych do zaufania i wiary w Zmartwychwstanie, nawet w chwilach niepewności i wątpliwości.
- Przygotowanie na życie wieczne:
- Wykorzystaj opowieść z Morogoro, aby pokazać, jak ważne jest przygotowanie się na życie wieczne.
- Zachęć wiernych do refleksji nad tym, co w ich życiu jest naprawdę ważne i jak mogą lepiej przygotować się na spotkanie z Bogiem.
Szczegółowe i teologiczne rozwinięcie homiletycznych sugestii na święto św. Jana Ewangelisty w okresie Bożego Narodzenia:
1. Współuczestnictwo w Życiu Wiecznym
Pierwsze czytanie (1 J 1,1-4): Apostoł Jan mówi o swoim doświadczeniu z "Słowem życia". Życie, które się objawiło, nie jest tylko egzystencją, ale pełnią życia, które znajduje się w Jezusie Chrystusie.
- Teologiczne znaczenie: Życie wieczne nie jest jedynie przyszłym stanem, ale teraźniejszą rzeczywistością dla wierzących. Współuczestnictwo oznacza głęboką wspólnotę z Bogiem i innymi wierzącymi.
- Homilia: Skup się na zaproszeniu do życia w tej wspólnocie teraz, podkreślając znaczenie relacji z Jezusem Chrystusem jako źródłem prawdziwego życia i radości.
2. Świadectwo i Misja
Pierwsze czytanie (1 J 1,1-4): Jan świadczy o tym, co widział i słyszał. Świadectwo to nie tylko przekazywanie informacji, ale też dzielenie się osobistym doświadczeniem życia z Bogiem.
- Teologiczne znaczenie: Świadectwo Jana jest fundamentem wiary Kościoła. Jest to także wezwanie dla każdego wierzącego, aby dzielić się swoją wiarą.
- Homilia: Zachęć wiernych do refleksji nad swoim osobistym świadectwem wiary. Jak mogą dzielić się swoim doświadczeniem Jezusa z innymi? Podkreśl znaczenie autentycznego świadectwa jako narzędzia ewangelizacji.
3. Poszukiwanie Prawdziwego Życia
Pierwsze czytanie (1 J 1,1-4) oraz Opowieść o radży: Ludzie poszukują długowieczności i szczęścia w materialnych rzeczach, zapominając o prawdziwym życiu, które jest w Jezusie.
- Teologiczne znaczenie: Prawdziwe życie, które obiecuje Jezus, przewyższa wszelkie ziemskie dążenia. Jan mówi o życiu wiecznym jako czymś dostępnym tu i teraz poprzez relację z Chrystusem.
- Homilia: Skup się na kontrastach między ziemskimi poszukiwaniami a duchowym bogactwem życia w Chrystusie. Opowieść o radży ilustruje, jak łatwo możemy zagubić się w pogoni za mirażami, zaniedbując najważniejsze.
4. Spotkanie ze Zmartwychwstałym Chrystusem
Ewangelia (J 20,2-8): Jan, jako "uczeń, którego Jezus kochał", przeżywa głęboką transformację przez spotkanie z pustym grobem.
- Teologiczne znaczenie: Puste miejsce w grobie jest symbolem nadziei i wiary w Zmartwychwstanie. Widzimy tu podróż od lęku i niewiedzy do wiary i pewności.
- Homilia: Zachęć wiernych do refleksji nad własną wiarą w Zmartwychwstanie. Jakie doświadczenia prowadzą ich do głębszej wiary? Podkreśl znaczenie świadectwa Jana jako przykładu dla nas wszystkich.
5. Przygotowanie na Życie Wieczne
Opowieść o radży: Historia ilustruje, jak łatwo można zagubić się w doczesnych troskach, zaniedbując przygotowanie na wieczność.
- Teologiczne znaczenie: Przygotowanie na życie wieczne jest centralnym elementem chrześcijańskiej duchowości. Jezus wzywa nas do codziennego życia w gotowości na spotkanie z Bogiem.
- Homilia: Skieruj uwagę na praktyczne aspekty życia duchowego, które pomagają przygotować się na życie wieczne: modlitwę, sakramenty, uczynki miłosierdzia. Historia radży może posłużyć jako przypomnienie o priorytetach w naszym życiu.
