Jr 17,5-8
To mówi Pan: Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku i który w ciele upatruje swą siłę, a od Pana odwraca swe serce. Jest on podobny do dzikiego krzaka na stepie, nie dostrzega, gdy przychodzi szczęście; wybiera miejsca spalone na pustyni, ziemię słoną i bezludną. Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu, i Pan jest jego nadzieją. Jest on podobny do drzewa zasadzonego nad wodą, co swe korzenie puszcza ku strumieniowi; nie obawia się, skoro przyjdzie upał, bo utrzyma zielone liście; także w roku posuchy nie doznaje niepokoju i nie przestaje wydawać owoców.
1Kor 15,12.16-20
Jeżeli zatem głosi się, że Chrystus zmartwychwstał, to dlaczego twierdzą niektórzy spośród was, że nie ma zmartwychwstania? Skoro umarli nie zmartwychwstają, to i Chrystus nie zmartwychwstał. A jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest wasza wiara i aż dotąd pozostajecie w swoich grzechach. Tak, więc i ci, co pomarli w Chrystusie, poszli na zatracenie. Jeżeli tylko w tym życiu w Chrystusie nadzieję pokładamy, jesteśmy bardziej od wszystkich ludzi godni politowania. Tymczasem jednak Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli.
Łk 6,17.20-26
Zeszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam duży poczet Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i Jerozolimy oraz z wybrzeża Tyru i Sydonu; A On podniósł oczy na swoich uczniów i mówił:
- Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże.
- Błogosławieni wy, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni.
- Błogosławieni wy, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie.
- Błogosławieni będziecie, gdy ludzie was znienawidzą, i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego podadzą w pogardę wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie.
Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom.
Natomiast
- biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą.
- Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie.
- Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie.
- Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą.
Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom.
Homilia
Błogosławieni, czyli szczęśliwi
Błogosławieństwa są na pewno jednym z najpiękniejszych i najbardziej wzruszających tekstów ewangelicznych.
Błogosławieni ubodzy w duchu ...
Biada wam bogaczom ...
Błogosławieni głodujący ...
Biada wam, którzy teraz jesteście syci ...
Błogosławieni cisi ...
Biada wam pewnym siebie krzykaczom...
Błogosławieni płaczący ...
Biada wam, którzy się teraz śmiejecie ...
Błogosławieni czystego serca ...
Biada wam rozpustnikom ...
Błogosławieni prześladowani ...
Biada wam, prześladowcom ...
Błogosławieni łaknący sprawiedliwości ...
Biada wam niesprawiedliwym ..
Błogosławieni jesteście, kiedy wami pogardzają ...
Biada wam, kiedy was wszyscy chwalą ..
Są jednak błogosławieństwa także najtrudniejszym tekstem Ewangelii.
Jakże można nazwać szczęśliwymi tych, którzy głodują, płaczą, są prześladowani, pogardzani, odrzuceni, chorzy, opuszczeni, biedni, wyszydzeni? Jakże można nazwać szczęśliwymi tych, którzy są po prostu nieszczęśliwi? Czy nie jest to jakieś szyderstwo, kpina, drwienie sobie z ludzkiego nieszczęścia?
Kto ten tekst zrozumiał i umiał wprowadzić w życie, na pewno jest szczęśliwy i nie lęka się dnia sądu, ani Bożej sprawiedliwości.
Życzę Ci, abyś i Ty nigdy nie przestał medytować tego tekstu i nie tylko się nim zachwycał, ale także -a może przede wszystkim- nim żył!
Błogosławiony jesteś właśnie wtedy, gdy w oczach ludzkich jesteś zerem.
W oczach Bożych jesteś BŁOGOSŁAWIONY!!! I to jest ta paradoksalna logika Ewangelii, logika Boga, Który „wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców, wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć; i to, co nie jest szlachetnie urodzone według świata i wzgardzone, i to, co nie jest, wyróżnił Bóg, by to, co jest, unicestwić, tak by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga”. (1 Kor 1,27-29)
Kilka sugestii homiletycznych:
Homilia 1: Paradoks Ewangelii – Szczęście w oczach Boga
Wprowadzenie
Ewangelia często idzie pod prąd ludzkiej logiki. Jezus mówi, że błogosławieni są ubodzy, płaczący, prześladowani, a biada bogaczom i sytym. Czy to nie sprzeczność? Czy chrześcijaństwo to religia cierpiętnictwa?
Rozwinięcie
- Co to znaczy być błogosławionym?
- W języku greckim "makarios" oznacza "szczęśliwy". Jezus nie mówi o chwilowej radości, ale o głębokim poczuciu spełnienia w Bogu.
- Ludzie często szukają szczęścia w bogactwie, sukcesie i przyjemnościach. Jezus pokazuje, że prawdziwe szczęście jest gdzie indziej.
- Ubodzy, płaczący, prześladowani – jak mogą być szczęśliwi?
- To nie stan materialny decyduje o szczęściu, ale serce otwarte na Boga.
- Błogosławieni to ci, którzy nie pokładają nadziei w rzeczach przemijających.
- Paradoks Ewangelii – logika Boża vs. logika świata
- Świat mówi: "Masz dużo? Jesteś kimś!". Jezus mówi: "Jesteś nikim w oczach świata? Jesteś błogosławiony w oczach Boga!".
- Świat szuka pochwał i uznania, Jezus mówi: "Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą".
Zakończenie
Czy moje szczęście opiera się na wartościach świata, czy na Ewangelii? Czy umiem być ubogi w duchu, cichy, łaknący sprawiedliwości? Paradoks Ewangelii to droga do prawdziwego szczęścia.
Homilia 2: Błogosławieństwa – mapa drogi do Królestwa Bożego
Wprowadzenie
Błogosławieństwa to nie tylko piękne słowa, ale konkretna droga życia. Jezus daje nam kompas – jeśli pójdziemy tą drogą, osiągniemy pełnię życia.
Rozwinięcie
- Błogosławieństwa jako program chrześcijaństwa
- Nie są teorią, ale wezwaniem do działania.
- Pokazują, że Królestwo Boże jest dla tych, którzy mają serca otwarte na Boga i bliźnich.
- Jak wygląda droga błogosławieństw w praktyce?
- Ubodzy w duchu – ci, którzy nie przywiązują się do dóbr materialnych.
- Cisi – nie walczą o swoje, lecz oddają sprawy w ręce Boga.
- Łaknący sprawiedliwości – walczą o dobro, nawet gdy to kosztuje.
- Czystego serca – żyją bez obłudy.
- Błogosławieństwa a biada
- Jezus odwraca światowe standardy.
- Kto żyje dla siebie, ostatecznie zostaje sam; kto żyje dla Boga, otrzymuje wszystko.
Zakończenie
Błogosławieństwa to nie tylko piękna teoria, ale sposób życia. Czy traktuję je jako mapę do Królestwa Bożego?
Homilia 3: Błogosławieni w oczach Boga – a nie świata
Wprowadzenie
W oczach świata liczy się sukces, bogactwo, popularność. Jezus mówi coś odwrotnego – błogosławieni są ci, którzy są "zerem" w oczach ludzi.
Rozwinięcie
- Świat ocenia powierzchownie, Bóg patrzy głębiej
- Ktoś może być bogaty i nieszczęśliwy, a ubogi i pełen radości.
- Przykład: Święci, którzy oddali wszystko, ale byli najszczęśliwsi.
- Czego uczy nas Jezus?
- Nie liczy się to, co masz, ale kim jesteś przed Bogiem.
- Prawdziwe błogosławieństwo to życie w relacji z Bogiem, niezależnie od sytuacji materialnej.
- Czy jestem błogosławiony?
- Czy szukam szczęścia w rzeczach przemijających czy w Bogu?
- Czy jestem gotów przyjąć "biada" świata, aby zyskać błogosławieństwo Boga?
Zakończenie
Nie bójmy się być "zerem" w oczach świata. Bo w oczach Boga jesteśmy błogosławieni!
Propozycje tematów homiletycznych na 6. Niedzielę Zwykłą, Rok C
- Ufność w Bogu czy w człowieku? – Konsekwencje naszych wyborów (Jr 17,5-8)
- Zmartwychwstanie Chrystusa – Fundament naszej nadziei (1Kor 15,12.16-20)
- Błogosławieństwa i biada – Paradoks Ewangelii (Łk 6,17.20-26)
- Chrześcijańska nadzieja wobec trudności życia
- Gdzie szukasz swojego szczęścia? – Bogactwa ziemskie a bogactwo duchowe
- Wiara, która przynosi owoce – drzewo zasadzone nad wodą
- Prawdziwa radość i błogosławieństwo w oczach Boga
- Chrystus – pierwszy spośród zmartwychwstałych, gwarancją naszego życia wiecznego
Homilia 1: Ufność w Bogu czy w człowieku? (Jr 17,5-8)
Wprowadzenie
Każdego dnia podejmujemy decyzje, komu lub czemu zawierzyć swoje życie – własnym siłom, innym ludziom czy Bogu? Prorok Jeremiasz stawia przed nami wyraźny kontrast: przeklęty jest ten, kto polega tylko na sobie lub innych ludziach, a błogosławiony ten, kto ufa Bogu.
Rozwinięcie
- Iluzja samowystarczalności: Współczesny świat promuje samowystarczalność i niezależność jako ideały. Jednak kiedy przychodzi trudny czas – choroba, śmierć bliskiej osoby, utrata pracy – człowiek nagle odkrywa, jak kruche są jego fundamenty.
- Porównanie do rośliny: Jeremiasz mówi o dwóch obrazach – uschniętym krzaku na pustyni i drzewie zasadzonego nad wodą. To, gdzie szukamy źródła naszego życia, ma ogromne znaczenie. Jeśli polegamy tylko na tym, co doczesne, szybko wysychamy duchowo. Jeśli opieramy się na Bogu, nasza wiara pozostaje żywa nawet w trudnych momentach.
- Ufność w Bogu przynosi owoce: Człowiek wierzący nie ulega panice w czasie kryzysów, bo wie, że Bóg ma wszystko pod kontrolą.
Zakończenie
Czy nasze życie przypomina dziki krzak na pustyni, czy drzewo zasadzone nad wodą? Bóg zaprasza nas do pełnego zaufania, które przynosi pokój i obfitość duchową.
Homilia 2: Zmartwychwstanie Chrystusa – Fundament naszej nadziei (1Kor 15,12.16-20)
Wprowadzenie
Święty Paweł mówi bardzo mocno: "Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest nasza wiara". Czasem możemy spotkać się z wątpliwościami – czy zmartwychwstanie to tylko piękna opowieść?
Rozwinięcie
- Zmartwychwstanie jako fundament wiary: Bez zmartwychwstania chrześcijaństwo nie miałoby sensu. Jezus nie byłby kimś więcej niż wielkim nauczycielem. Ale ponieważ On zmartwychwstał, mamy pewność, że życie nie kończy się na śmierci.
- Świadectwo Apostołów: Uczniowie byli gotowi oddać życie za prawdę o zmartwychwstaniu. Czy ktoś umierałby za kłamstwo?
- Nasza nadzieja: Wielu ludzi dziś żyje tak, jakby to życie było wszystkim. Paweł mówi jasno: "Jeżeli tylko w tym życiu w Chrystusie nadzieję pokładamy, jesteśmy godni politowania". Ale my mamy większą perspektywę – życie wieczne!
Zakończenie
W jaki sposób zmartwychwstanie wpływa na moje codzienne życie? Czy żyję z nadzieją, czy tylko dla spraw doczesnych?
Homilia 3: Błogosławieństwa i biada – Paradoks Ewangelii (Łk 6,17.20-26)
Wprowadzenie
Ewangelia dzisiejsza przynosi nam „Kazanie na Równinie”, które jest wersją Błogosławieństw z Ewangelii Łukasza. Jezus wprowadza szokujące odwrócenie wartości: błogosławieni są ubodzy, głodni, płaczący, prześladowani – a biada bogatym i sytym.
Rozwinięcie
- Ubodzy jako błogosławieni: Nie chodzi o ubóstwo materialne jako takie, ale o serce otwarte na Boga. Często ludzie, którzy mają mniej, łatwiej dostrzegają swoje potrzeby duchowe.
- Niebezpieczeństwo bogactwa: Jezus nie mówi, że bogactwo samo w sobie jest złe, ale że może prowadzić do pychy i oderwania od Boga. „Biada wam, bogacze” odnosi się do tych, którzy uczynili z dóbr ziemskich swój jedyny cel.
- Paradoks chrześcijaństwa: Świat mówi: "Dąż do sukcesu, baw się, żyj dla siebie". Jezus mówi: "Błogosławieni ci, którzy płaczą, którzy są odrzuceni". Dlaczego? Bo oni są otwarci na prawdziwą radość, która pochodzi od Boga.
Zakończenie
Jakie wartości kierują moim życiem? Czy szukam szczęścia według standardów świata, czy według Ewangelii? Jezus zaprasza nas do innego sposobu patrzenia na rzeczywistość – z perspektywy Królestwa Bożego.
Podsumowanie
Teksty na 6. Niedzielę Zwykłą w roku C koncentrują się na kluczowych wartościach chrześcijańskiego życia:
- Zaufanie Bogu ponad ludzkie zabezpieczenia (Jr 17,5-8)
- Zmartwychwstanie Chrystusa jako fundament naszej wiary (1Kor 15,12.16-20)
- Prawdziwe błogosławieństwo w oczach Boga (Łk 6,17.20-26)
Każda z tych homilii prowadzi nas do głębszego przeżywania naszej wiary w codziennym życiu.
