Pwt 26,4-10
Kapłan weźmie z twoich rąk koszyk i położy go przed ołtarzem Pana, Boga twego. A ty wówczas wypowiesz te słowa wobec Pana, Boga swego: Ojciec mój, Aramejczyk błądzący, zstąpił do Egiptu, przybył tam w niewielkiej liczbie ludzi i tam się rozrósł w naród ogromny, silny i liczny. Egipcjanie źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe. Wtedy myśmy wołali do Pana, Boga ojców naszych. Usłyszał Pan nasze wołanie, wejrzał na naszą nędzę, nasz trud i nasze uciemiężenie. Wyprowadził nas Pan z Egiptu mocną ręką i wyciągniętym ramieniem wśród wielkiej grozy, znaków i cudów. Zaprowadził nas na to miejsce i dał nam ten kraj opływający w mleko i miód. Teraz oto przyniosłem pierwociny płodów ziemi, którą dałeś mi, Panie. Rozłożysz je przed Panem, Bogiem swoim. Oddasz pokłon Panu, Bogu swemu.
Rz 10,8-13
Ale cóż mówi: Słowo to jest blisko ciebie, na twoich ustach i w sercu twoim. Ale jest to słowo wiary, którą głosimy. Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami - do zbawienia. Wszak mówi Pismo: żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony. Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony.
Łk 4,1-13
Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu i przebywał w Duchu [Świętym] na pustyni czterdzieści dni, gdzie był kuszony przez diabła. Nic w owe dni nie jadł, a po ich upływie odczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem. Odpowiedział mu Jezus: Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek. Wówczas wyprowadził Go w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł diabeł do Niego: Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je odstąpić, komu chcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje. Lecz Jezus mu odrzekł: Napisane jest: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz. Zaprowadził Go też do Jerozolimy, postawił na narożniku świątyni i rzekł do Niego: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół! Jest bowiem napisane: Aniołom swoim rozkaże o Tobie, żeby Cię strzegli, i na rękach nosić Cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień. Lecz Jezus mu odparł: Powiedziano: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego. Gdy diabeł dokończył całego kuszenia, odstąpił od Niego aż do czasu.
Homilia I
Trzy pokusy
Potrójne kuszenie Jezusa na pustyni, ma na pewno swój głębszy sens i znaczenie. Co więcej, Chrystus chce nam coś pokazać, coś uzmysłowić, przed czymś przestrzec, w czymś pomóc ... Nie jestem profesjonalnym egzegetą i na pewno nie potrafię przeprowadzić dogłębnej i naukowej analizy egzegetycznej tekstu dzisiejszej Ewangelii, ale spróbuję przybliżyć ją sobie i zarazem Tobie.
Trzy pokusy:
- przemień kamień w chleb,
- oddaj mi pokłon, a będziesz bogaty,
- udowodnij swoją wielkość,
to trzy pokusy współczesnego świata, który stale i pod rożnymi przykrywkami proponuje nam zaspokojenie naszych pragnień i kusi trzema mirażami:
- zaspokajaj wszystkie potrzeby twojego ciała,
- zdobywaj bogactwo wszelkimi sposobami,
- bądź wielki, rządź światem.
Te trzy pokusy, to krócej mówiąc:
- pokusa ciała,
- chciwość i
- pycha.
I one są stale obecne w naszym życiu. Co więcej, cały współczesny świat nastawiony (hedonistycznie) na sukces i tanie efekciarstwo, ustawicznie gra na tych pokusach i próbuje nas mamić, obiecując pełnię szczęścia i zaspokojenie wszelkich potrzeb właśnie przez te trzy miraże. Widzimy zresztą i na co dzień, że ludzie, którzy zaspokajają wszystkie swoje zachcianki i pragnienia, dobrze się mają i że powodzi się im nienajgorzej, ale zarazem szybko się nudzą i szukają coraz to mocniejszych wrażeń.
Jest w tym fakcie - kuszenia Jezusa, Boga Człowieka - jakieś symboliczne i głębsze znaczenie. Jezus próbuje nam pokazać jak bardzo niebezpieczne jest uleganie złudom i mirażom. I dlatego na te trzy szatańskie pokusy odpowiada:
- "Nie samym chlebem żyje człowiek ..." - nie jesteś tylko ciałem i twoje ciało mimo, że ma swoje prawa i twoim obowiązkiem jest zaspokojenie jego podstawowych wymagań, nie może stać się tyranem w twoim życiu. Nie możesz się poddać tyrańskim i żądaniom twojego ciała, bo one cię zniszczą. Jesteś człowiekiem, a nie zwierzęciem, które działa pod wpływem instynktów i wszystkie potrzeby instynktownie musi zaspokajać. To duch tobą rządzi, a nie ciało i nie możesz się zredukować do poziomu zaspokajania wszelkich zachcianek ciała.
- "Panu Bogu swemu będziesz oddawał pokłon ..." - nie kłaniaj się wszystkim bożkom wokoło, a już na pewno nie kłaniaj się najpotężniejszemu bożkowi tego świata - bogactwu. Nie sprzedawaj się za dobrobyt, nie ulegaj pokusie pieniądza, bo on w końcu nad tobą zapanuje. Czyż nie widzisz, jak pomału stajesz się niewolnikiem dobrobytu i bogactwa? Czyż nie widzisz, jak pomału się odczłowieczasz, tylko po to aby więcej mieć, więcej posiadać, a w rzeczywistości, to nie ty posiadasz cokolwiek, ale jesteś posiadany, przez układy, koniunkturę, rzeczy którymi się otaczasz ... Nie kłaniaj się wszystkim i wszystkiemu dookoła, tylko po to, aby więcej mieć. Bo i tak, nic z tego co posiadasz nie weźmiesz ze sobą w chwili śmierci.
- "Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego ..." - złudna jest pokusa wielkości i potęgi. Nie próbuj dać się złapać na tę przynętę, bo albo staniesz się tyranem i będziesz znienawidzony, albo będziesz satrapą, marionetką w rękach sił, które i tak od ciebie nie zależą. Mirażem i ułudą jest każda wielkość i potęga, oparta na ludzkiej sile i bogactwie. Zobacz tylko tych współczesnych "wielkich tego świata". Iluż z nich jest już tylko karykaturami człowieczeństwa, ilu z nich jest naprawdę wielkich, a ilu z nich jest tak głęboko znienawidzonych, że najlepiej byłoby dla nich gdyby "znikli z horyzontu". A dla iluż z nich, dopiero śmierć okazała się najlepszym zakończeniem smutnej i tragifarsy ich życia?
Nie, na pewno te trzy pokusy współczesnego świata nie czynią człowieka ani szczęśliwym, ani większym, ani bardziej ludzkim. Szatan przebrał się tylko w inne szatki, ale kusi nadal i nadal szepcze do ucha wielu z nas:
- zamieniaj kamień w chleb, a nakarmisz miliony i będziesz popularny,
- oddaj mi pokłon, a będziesz bogaty,
- pokaż swoją wielkość, jesteś wspaniały i należy ci się ogólny szacunek i posłuch, jesteś najlepszy.
Co mu odpowiesz?
*************
Jezus daje na te pokusy odpowiedź także w trzech radach ewangelicznych:
- czystości – przeciw pokusie i tyranii ciała
- ubóstwa - przeciw pokusie i tyranii bogactwa
- posłuszeństwa – przeciw pokusie i tyranii władzy i pychy.
Te trzy rady ewangeliczne zakonnice i zakonnicy przyjmują jako drogę swojego życia na wzór Boskiego Mistrza.
Ale to nie znaczy, że rady te są tylko dla zakonników. Tak żyć może, a nawet powinien każdy, bo:
- czystość nie znaczy celibat,
- ubóstwo nie znaczy bieda,
- a posłuszeństwo nie znaczy ubezwłasnowolnienie.
To jest propozycja życia godnego człowieka, życia w którym ani ciało, ani bogactwo ani pycha nie są tyranami.
Czy potrafisz zrozumieć i przyjąć propozycje Chrystusa?
Homilia II
Trzy pokusy:
- przemień kamień w chleb,
- oddaj mi pokłon, a będziesz bogaty,
- udowodnij mi swoją wielkość,
to trzy pokusy, który stale i pod rożnymi przykrywkami proponuje nam współczesny świat dla zaspokojenie naszych pragnień kusząc trzema mirażami, ułudami:
- zaspokajaj wszystkie potrzeby twojego ciała,
- zdobywaj bogactwo wszelkimi sposobami,
- bądź wielki, rządź światem.
Trzy pokusy, których doświadcza Chrystus na zakończenie swego pobytu na pustyni nie są nam na pewno obce. Pokusa pożądliwości ciała, czyli wszelka pożądliwość cielesna, pragnienie, nieumiarkowanie, obżarstwo, lenistwo, pijaństwo. Pokusa pożądliwości oczu czyli chciwość, zachłanność, skąpstwo. I pycha, nasz wróg numer jeden, który od czasów raju dominuje i niszczy człowieka, a która wydaje się dominować w naszych czasach. Te trzy pokusy są obecne w naszym codziennym życiu. Wydaje się nawet jakby ostatnio przybierały na sile. Cały świat próbuje nam wmawiać, że liczy się tylko ich zaspokajanie i poddanie się ich sile.
Któż bowiem nie doświadczył pokusy zgłodniałego ciała? I to nie tylko ciała które pragnie pożywienia, ale rozrywki, rozkoszy, które kuszone jest lenistwem, pijaństwem, przyjemnością. Ciała które poszukuje ustawicznie uciechy, samozadowolenia, zaspokojenia najbardziej biologicznych potrzeb i pragnień. Iluż z nas uległo tak łatwo tej właśnie pokusie zgłodniałego ciała? Głód chleba, napoju, używek, seksu, rozrywki, lenistwa... Ciało ma swoje prawa, ale jeśli mu ulegniemy, niepostrzeżenie przejmie ster naszego życia, zdominuje i sterroryzuje ducha. I tak niewiele trzeba, aby stało się dyktatorem i tyranem. To dla zaspokojenia tej pokusy tworzone są najbardziej wymyślne przemysły, przynoszące niebotyczne zyski. Pornografia, która zbiera przerażające żniwo wśród chłopców i mężczyzn, to także odpowiedź na tę pokusę. Rozpasanie i wyuzdanie tak wszechobecne w życiu naszej cywilizacji są jej wynikiem. A cóż powiedzieć o zaspokojeniu głodu i nie tylko głodu? Sieci fast-foodów i supermarketów, które służą już nie tylko żywieniu, ale zaspokojeniu wszelkiej pożądliwości jedzenia i obżarstwa. Ciało chce nie tylko jedzenia i przyjemności, ciało chce stać się bożkiem, domaga się coraz bardziej i coraz więcej. I nie ma temu końca.
Któż nie doświadczył pokusy chciwości, nadmiernego gromadzenia, posiadania? Iluż z nas dało się wciągnąć w mroczne imperium bogactwa, zachłanności, chęci zysku, bezsensownego gromadzenia, zachłannego zbierania? „Oddaj mi pokłon, a dam ci wszystko, bo mnie jest poddane i mogę je odstąpić komu zechcę...” – kusi szatan (Mt 4:9, Łk 4:7) Obiecuje i nie daje, a iluż mu się kłania, iluż z nas czołobitnie oddaje hołd demonowi bogactwa, mamony, sukcesu i kariery?
A iluż z nas wprzęgło się w jarzmo pychy i zarozumiałości? Pokaż co potrafisz, bądź efektowny, przecież jesteś wielki i wspaniały, a reszta, to nie warte uwagi pionki. Pycha, zarozumiałość, chęć pokazania się, dominacji, bycia kimś. Nikt nie będzie mi mówił co mam robić, jestem sam za siebie odpowiedzialny, nie mogę się dać poniewierać ... te i tym podobne zdania słyszy się często jako usprawiedliwienie pychy i zarozumiałości. Największa pokusa, która stoi u podstaw każdego grzechu, od początku stworzenia, od raju („otworzą się wam oczy i będziecie jako bogowie”) –obiecuje szatan Ewie i Adamowi (Rdz 3:5). I efekt pychy ... ???? zawsze ten sam; zawód i rozczarowanie. Iluż z nas doświadczyło tego na własnej skórze?
Jeśli nawet sam Bóg-Człowiek był kuszony, to cóż dopiero człowiek z jego ograniczonością i podatnością na kłamstwa? Czy zdaję sobie sprawę, jak łatwo jest ulec tym pokusom? A jednocześnie, jak trudno się od nich uwolnić? Należy mi się trochę przyjemności, wszyscy tak robią, odrobina luzu nie zaszkodzi, nie jestem przecież zakonnicą i nie żyję w klasztorze – to tylko niektóre złudne usprawiedliwienia w folgowaniu pożądliwościom ciała, pokusie chciwości i ułudzie pychy.
A co odpowiada i jak reaguje na szatańskie pokusy Chrystus?
„Nie samym chlebem żyje człowiek.”
Nie daj się nabrać, że zaspokoisz kiedykolwiek swoje ciało. Ono jest tylko mieszkaniem twojej nieśmiertelnej duszy i o niej musisz najpierw pamiętać, ją karmić Słowem Bożym, prawdą, uczciwością. Ona ma poskramiać rozwydrzone ciało i nad nim panować. Jeśli ulegniesz ślepo tej pokusie to ona cię zniszczy, doprowadzi do ruiny. Ciało i jego pożądliwości zdominują twoje życie i staniesz się niewolnikiem, marionetką miotaną huraganami i falami pożądań, których nigdy nie zaspokoisz.
„Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz.”
Bogactwo, posiadanie, materialne dobra nie są celem Twojego życia. Nigdy się im nie kłaniaj, nigdy nie daj się im zdominować. Ktoś, kto proponuje ci bogactwo w zamian za uległość i posłuszeństwo chce nad tobą panować, chce cię zdominować i po wykorzystaniu wyrzuci cię, pozbędzie się ciebie. Nie jesteś na służbie materialnych dóbr ani bogactwa. To tylko środki do świadczenia innym dobra. Cokolwiek otrzymałeś zostało ci to tylko wypożyczone, abyś tymi dobrami służył innym, bardziej potrzebującym. Bogactwo nie da ci ani szczęścia, ani spokoju, ani zadowolenia. Nigdy nie będzie końca gromadzeniu i nigdy nie będzie dosyć. I to już nie ty będziesz właścicielem dóbr, ale to one staną się twoim właścicielem. I to ty będziesz im służył.
„Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego.”
Nie bądź pyszny i zarozumiały, nie jesteś panem świata. Buta i wyniosłość zgubiły już niejednego. Nie daj się kusić jak Adam i Ewa w raju, bo jedynym Panem jest Bóg, Stworzyciel wszechświata. Nie udowadniaj, że jesteś ponad innymi i nie bądź hardy, bo to zaślepia i prowadzi do samozagłady. Naucz się pokory, bo to ona prowadzi do nieba. Nie wystawiaj Boga na próbę, bo On pysznym się sprzeciwia, a pokornym udziela łaski.
Warto -na początku Wielkiego Postu- pomedytować nad tym czego uczy nas Chrystus na pustyni. Warto zobaczyć, czego chce od nas świat, co proponuje i dokąd nas ostatecznie prowadzi, a co proponuje Chrystus. On nie składa nam obietnic łatwych i przyjemnych, ale proponuje rzeczy wielkie i prowadzi do nieskończoności w domu Ojca.
Homilia na I Niedzielę Wielkiego Postu (Rok C – 2025)
📖 Czytania: Pwt 26,4-10; Rz 10,8-13; Łk 4,1-13
1. Wprowadzenie – Pustynia jako miejsce walki duchowej
Rozpoczynamy Wielki Post – czas nawrócenia i duchowego oczyszczenia. Kościół prowadzi nas na pustynię, gdzie Jezus przez 40 dni przygotowuje się do misji i zmaga się z pokusami szatana. To obraz naszej własnej walki duchowej – nasze życie to nieustanna konfrontacja ze światem, który podsuwa nam iluzoryczne drogi szczęścia.
Ewangelia przedstawia trzy pokusy, które uderzają w najgłębsze pragnienia człowieka. Szatan, tak jak wobec Jezusa, także i nam oferuje fałszywe rozwiązania naszych problemów.
2. Trzy pokusy – iluzje współczesnego świata
a) Pokusa ciała: „Przemień kamień w chleb”
Szatan mówi: „Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby stał się chlebem”. Jezus odpowiada: „Nie samym chlebem żyje człowiek”.
To pokusa skoncentrowania się wyłącznie na potrzebach materialnych i cielesnych.
Jak objawia się dziś?
- Żyjemy w świecie konsumpcjonizmu, w którym liczy się wygoda, przyjemność i natychmiastowe zaspokajanie pragnień.
- Ciało chce coraz więcej: jedzenia, używek, rozrywki, przyjemności. Z tego wynika uzależnienie od pornografii, fast foodów, zakupoholizmu czy lenistwa.
- Człowiek, który ulega tej pokusie, zapomina, że jest nie tylko ciałem, ale i duszą.
Jaka jest odpowiedź Jezusa?
- „Nie samym chlebem żyje człowiek” – prawdziwe życie polega nie tylko na zaspokajaniu pragnień, ale na karmieniu duszy Słowem Bożym, modlitwą, sakramentami.
- Wielki Post uczy nas panowania nad sobą poprzez post i wyrzeczenia.
b) Pokusa chciwości: „Oddaj mi pokłon, a dam ci wszystko”
Szatan pokazuje Jezusowi wszystkie królestwa świata i mówi: „Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, jeśli oddasz mi pokłon”. Jezus odpowiada: „Panu Bogu swemu będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz”.
Jak objawia się dziś?
- Dążenie do bogactwa i sukcesu stało się obsesją współczesnego świata.
- Człowiek jest gotów zrezygnować z zasad moralnych, aby tylko osiągnąć wyższy status, prestiż i wpływy.
- Wiele osób podporządkowuje swoje życie pracy, pieniądzom, zapominając o rodzinie, miłości i wartościach.
Jaka jest odpowiedź Jezusa?
- „Panu Bogu swemu będziesz oddawał pokłon” – pieniądze, władza i kariera nie mogą być naszymi bożkami.
- Bóg daje nam dobra materialne nie po to, byśmy je gromadzili dla siebie, ale byśmy dzielili się nimi z innymi.
- Wielki Post zachęca do jałmużny i oderwania się od nadmiernego przywiązania do rzeczy materialnych.
c) Pokusa pychy: „Udowodnij swoją wielkość”
Szatan stawia Jezusa na narożniku świątyni i mówi: „Rzuć się w dół, a aniołowie cię uratują”. Jezus odpowiada: „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego”.
Jak objawia się dziś?
- Pycha prowadzi człowieka do przekonania, że jest niezależny, samowystarczalny i nie potrzebuje Boga.
- Społeczeństwo promuje postawę: „Musisz być najlepszy, musisz się wyróżniać, musisz udowodnić swoją wartość”.
- Pycha jest źródłem konfliktów, samotności i rozczarowań, bo człowiek nie chce przyznać się do swoich słabości.
Jaka jest odpowiedź Jezusa?
- „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego” – prawdziwa wielkość polega na pokorze i zaufaniu Bogu.
- Wielki Post to czas, by uznać swoją zależność od Boga, uczyć się pokory i przebaczenia.
3. Rady Ewangeliczne – Odpowiedź na pokusy
Kościół proponuje trzy rady ewangeliczne jako drogę do przezwyciężenia tych pokus:
- Czystość – jako przeciwstawienie się pożądliwości ciała.
- Ubóstwo – jako wolność od chciwości i materializmu.
- Posłuszeństwo – jako antidotum na pychę i egoizm.
Te rady są nie tylko dla zakonników – każdy chrześcijanin jest wezwany do życia nimi w codzienności.
4. Zakończenie – Jak przeżyć Wielki Post?
Jezus daje nam przykład, jak zwyciężać pokusy:
- Modlitwa – aby wzmacniać ducha.
- Post – aby panować nad ciałem.
- Jałmużna – aby uwolnić się od chciwości i egoizmu.
Każdy z nas musi odpowiedzieć sobie na pytanie:
- Która z tych pokus jest mi najbliższa?
- W jaki sposób mogę bardziej zaufać Bogu i odrzucić to, co mnie zniewala?
- Jakie konkretne postanowienia podejmę na ten Wielki Post?
Jezus zwyciężył pokusy i daje nam siłę, byśmy i my mogli je pokonać. Nie jesteśmy sami – z Jego pomocą możemy przejść przez pustynię naszego życia i dojść do prawdziwego zmartwychwstania. Amen.
Propozycje konspektów (na podstawie trzech czytań) homilii na I Niedzielę Wielkiego Postu (Rok C – 2025)
Wielki Post to czas nawrócenia, refleksji i duchowej walki. Pierwsza niedziela tego okresu wprowadza nas w tematykę zmagania się ze złem, ufności w Boże prowadzenie oraz konieczności świadomego wyboru wiary. Oto kilka propozycji homilii opartych na czytaniach liturgicznych:
1. Walka duchowa – na pustyni życia
📖 Podstawa biblijna: Łk 4,1-13
1. Wprowadzenie:
- Jezus rozpoczyna swoją misję od pobytu na pustyni. Duch Święty prowadzi Go tam, gdzie spotyka się z pokusami.
- Pustynia jako symbol duchowej walki, ale i przestrzeni spotkania z Bogiem.
2. Kuszenie Jezusa a nasze pokusy:
- Pokusa chleba: Pokusa wygody i materializmu. Jak często koncentrujemy się na tym, „co zjeść i co się ubrać”, zamiast na duchowych wartościach?
- Pokusa władzy: Chęć dominacji, kontrolowania innych – Jezus uczy pokory i służby.
- Pokusa próby Boga: Chcielibyśmy znaki, gwarancje, dowody – ale wiara wymaga zaufania.
3. Jak walczyć z pokusami?
- Jezus odpowiada Słowem Bożym – my także powinniśmy czerpać moc z Pisma Świętego.
- Wielki Post to okazja do refleksji: na czym budujemy nasze życie?
- Post, modlitwa i jałmużna jako duchowe narzędzia walki.
2. Wierzyć sercem i wyznawać ustami
📖 Podstawa biblijna: Rz 10,8-13
1. Wprowadzenie:
- Wiara to nie tylko intelektualna akceptacja prawd, ale osobista relacja z Jezusem.
- Św. Paweł podkreśla: wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a jej wyznanie do zbawienia.
2. Co znaczy „Jezus jest Panem”?
- To nie tylko słowa – to decyzja życiowa, podporządkowanie swojego życia Chrystusowi.
- Konsekwencje wiary: zaufanie w każdej sytuacji, trwanie przy Jezusie mimo trudności.
3. Świadectwo w codzienności:
- Jak wyznajemy wiarę? Przez życie zgodne z Ewangelią, codzienne wybory moralne.
- Wielki Post jako czas odnowienia naszej relacji z Bogiem i odważnego świadczenia o wierze.
3. Wyzwolenie i wdzięczność
📖 Podstawa biblijna: Pwt 26,4-10
1. Wprowadzenie:
- Naród wybrany pamięta o swoim wyzwoleniu – dlatego składa dziękczynienie Bogu.
- My także jesteśmy wezwani do wdzięczności za dary, które otrzymujemy.
2. Historia Izraela – historia każdego z nas:
- Byliśmy zniewoleni przez grzech, ale Bóg nas wyzwolił.
- Jak odpowiadamy na Boże dary? Czy żyjemy wdzięcznością, czy narzekaniem?
3. Wielki Post jako czas wdzięczności:
- Post i wyrzeczenia pomagają dostrzec, jak wiele mamy.
- Możemy „złożyć Bogu pierwociny” – nie tylko materialnie, ale przez nasz czas, dobre uczynki.
4. Czterdzieści dni – czas próby i nawrócenia
📖 Podstawa biblijna: Łk 4,1-13
1. Symbolika 40 dni:
- 40 dni potopu – oczyszczenie świata.
- 40 lat Izraela na pustyni – droga do wolności.
- 40 dni Jezusa na pustyni – przygotowanie do misji.
- 40 dni Wielkiego Postu – nasza duchowa odnowa.
2. Wielki Post jako osobista pustynia:
- Oderwanie się od tego, co nas rozprasza.
- Skupienie się na tym, co naprawdę ważne – modlitwa, post, jałmużna.
3. Na co Jezus odpowiada „Nie”?
- Nie samym chlebem… – materializm.
- Nie będziesz kłaniał się szatanowi… – kompromisy ze złem.
- Nie będziesz wystawiał Boga na próbę… – pokusa braku zaufania.
4. Zakończenie:
- Czas Wielkiego Postu jako szansa na nowe decyzje i powrót do Boga.
- Jakie postanowienia podjąć, by przeżyć ten czas owocnie?
Konspekty (na podstawie Ewangelii) do homilii na I Niedzielę Wielkiego Postu (Rok C – 2025)
Poniżej przedstawiam kilka innych propozycji konspektów homilii inspirowanych tematyką kuszenia Jezusa na pustyni, w odniesieniu do współczesnych realiów życia duchowego.
1. Trzy pokusy – trzy wyzwania współczesnego świata
📖 Podstawa biblijna: Łk 4,1-13
1. Wprowadzenie
- Wielki Post jako czas refleksji i duchowej walki.
- Jezus pokazuje, jak radzić sobie z pokusami, które dotykają każdego człowieka.
2. Trzy pokusy szatana:
- Pokusa chleba (przemień kamień w chleb) – materializm i zaspokajanie tylko potrzeb ciała.
- Pokusa władzy (oddaj mi pokłon, a dam Ci królestwa świata) – pogoń za bogactwem i sukcesem za wszelką cenę.
- Pokusa wielkości (rzuć się w dół, a aniołowie Cię uratują) – pycha i pragnienie bycia podziwianym.
3. Odpowiedź Jezusa:
- „Nie samym chlebem żyje człowiek” – człowiek to nie tylko ciało, ale i duch.
- „Panu Bogu swemu będziesz oddawał pokłon” – prawdziwa wielkość tkwi w służbie Bogu.
- „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego” – pokora zamiast pychy.
4. Przesłanie dla nas
- W jaki sposób w naszym życiu objawiają się te pokusy?
- Jak możemy na nie odpowiedzieć w duchu Ewangelii?
- Wielki Post jako czas walki duchowej i odnowienia relacji z Bogiem.
2. Wielki Post – czas nawrócenia i powrotu do Boga
📖 Podstawa biblijna: Pwt 26,4-10; Rz 10,8-13; Łk 4,1-13
1. Wprowadzenie
- Wielki Post to droga powrotu do Boga, jak wędrówka Izraelitów z Egiptu.
- Kuszenie Jezusa to także obraz naszej codziennej walki duchowej.
2. Historia Izraela jako obraz naszego życia
- Wyjście z Egiptu – Bóg wyzwala nas z niewoli grzechu.
- Próba na pustyni – nasze życiowe trudności i wybory.
- Ziemia obiecana – obietnica zbawienia dla tych, którzy trwają przy Bogu.
3. Znaczenie wiary według św. Pawła
- „Słowo jest blisko ciebie, na twoich ustach i w twoim sercu.”
- Wiara to nie tylko przekonanie, ale świadome życie według Ewangelii.
4. Przesłanie dla nas
- Wielki Post to okazja do nawrócenia i zawierzenia Bogu.
- Jakie „ziemie obiecane” obiecuje nam świat, a jakie Bóg?
- Jakie praktyczne kroki możemy podjąć, aby lepiej przeżyć ten czas?
3. Rady ewangeliczne – odpowiedź na pokusy świata
📖 Podstawa biblijna: Łk 4,1-13
1. Wprowadzenie
- Jezus na pustyni ukazuje drogę wolności od pokus.
- W życiu chrześcijanina istnieją trzy kluczowe zagrożenia: materializm, władza i pycha.
2. Rady ewangeliczne jako odpowiedź na pokusy
- Czystość – przeciw tyranii ciała
- Nie oznacza tylko celibatu, ale czyste serce i panowanie nad pożądliwościami.
- Ubóstwo – przeciw tyranii bogactwa
- Nie chodzi o biedę, ale o wolność od uzależnienia od rzeczy materialnych.
- Posłuszeństwo – przeciw tyranii pychy i władzy
- Nie ubezwłasnowolnienie, ale pokorne słuchanie Boga i Jego woli.
3. Przesłanie dla nas
- Nie tylko zakonnicy, ale każdy chrześcijanin może przyjąć te rady jako styl życia.
- Wielki Post to czas praktykowania duchowej wolności i odnowienia relacji z Bogiem.
- Jakie konkretne decyzje mogę podjąć, by żyć bardziej według rad Ewangelii?
4. Jezus – wzór zaufania Bogu w chwilach próby
📖 Podstawa biblijna: Łk 4,1-13
1. Wprowadzenie
- Kuszenie Jezusa pokazuje, że każda chwila próby może być okazją do wzrostu duchowego.
- Jak reagujemy na trudności i pokusy w naszym życiu?
2. Jezus jako wzór przezwyciężania prób
- Głód i niedostatek – ufność w Bożą opatrzność.
- Władza i bogactwo – odrzucenie kompromisów moralnych.
- Pokusa spektakularnych znaków – wierność Bożej woli, a nie szukanie uznania.
3. Nasza codzienna walka duchowa
- Jakie są nasze największe pokusy?
- W jaki sposób możemy walczyć z nimi poprzez modlitwę, post i jałmużnę?
- Wielki Post jako czas umacniania zaufania Bogu.
4. Zakończenie
- Czy nasze życie przypomina bardziej pustynię kuszenia czy pustynię modlitwy?
- Jakie kroki podejmiemy, aby pogłębić naszą relację z Bogiem?
Podsumowanie
Każdy z tych konspektów może być rozwinięty w zależności od sytuacji i potrzeb wspólnoty. Pierwsza Niedziela Wielkiego Postu stawia nas wobec fundamentalnego pytania: czy ulegamy pokusom tego świata, czy ufamy Bogu i Jego słowu?
