Iz 40,1-5. 9-11
Pocieszcie, pocieszcie mój lud! - mówi wasz Bóg.
Przemawiajcie do serca Jeruzalem i wołajcie do niego, że czas jego służby się skończył, że nieprawość jego odpokutowana, bo odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie swe grzechy. Głos się rozlega: Drogę dla Pana przygotujcie na pustyni, wyrównajcie na pustkowiu gościniec naszemu Bogu! Niech się podniosą wszystkie doliny, a wszystkie góry i wzgórza obniżą; równiną niechaj się staną urwiska, a strome zbocza niziną gładką. Wtedy się chwała Pańska objawi, razem ją wszelkie ciało zobaczy, bo usta Pańskie to powiedziały. Wstąpże na wysoką górę, zwiastunko dobrej nowiny w Syjonie! Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny w Jeruzalem! Podnieś głos, nie bój się! Powiedz miastom judzkim: Oto wasz Bóg! Oto Pan Bóg przychodzi z mocą i ramię Jego dzierży władzę. Oto Jego nagroda z Nim idzie i przed Nim Jego zapłata. Podobnie jak pasterz pasie On swą trzodę, gromadzi ją swoim ramieniem, jagnięta nosi na swej piersi, owce karmiące prowadzi łagodnie.
Tt 2,11-14. 3:4-7
Ukazała się bowiem łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków. Gdy zaś ukazała się dobroć i miłość Zbawiciela, naszego Boga, do ludzi, nie ze względu na sprawiedliwe uczynki, jakie spełniliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym, którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego, abyśmy, usprawiedliwieni Jego łaską, stali się w nadziei dziedzicami życia wiecznego.
Łk 3,15-16.21-22
Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem. Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a nieba odezwał się głos: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie.
Obmyci wodą Chrztu
Nigdy chyba nie będziemy zdolni w pełni pojąć znaczenia i sensu Sakramentu Chrztu Św. Przez przyjęcie tego Sakramentu staliśmy się dziećmi Bożymi. Tak jak w czasie Chrztu Jezusa w Jordanie Bóg Ojciec "zadeklarował" niejako: "Ty jesteś moim dzieckiem umiłowanym, w tobie mam upodobanie" i od tego momentu zmieniła się diametralnie optyka mojego życia. Jako dziecko Boże nie jestem już w niewoli zła i grzechu pierworodnego. Zostałem włączony w rodzinę Kościoła, rodzinę Bożą i stałem się pełnoprawnym członkiem domu Bożego. Z tego Sakramentu wypływają i w nim są zakotwiczone wszystkie inne sakramenty i wszystkie inne łaski, jakie otrzymuję jako chrześcijanin — dziecko Boże. Przez ten sakrament obmywający i odradzający "okazała się Łaska Boża, która niesie zbawienie" - jak pisze św. Paweł apostoł w Liście do Tytusa. Nigdy chyba nie jest dosyć o tym przypominać i głębie tegoż Sakramentu rozważać.
Ze zdziwieniem i niedowierzaniem więc słucham czasami rodziców, pozornie logicznie perorujących: "Nie chrzczę swojego dziecka, bo nie chcę go przymuszać do czegoś, czego ono w dojrzałym wieku samo by nie wybrało." Jakżeż można nie chcieć dla dziecka dobra, łaski, odrodzenia, dziecięctwa Bożego? Jakżeż można być tak naiwnym i ślepym? Dlaczego matka kąpie i przewija swoje dziecko, karmi go różnego rodzaju odżywkami i nie czeka, aż dziecko świadomie wybierze samo to, co najlepsze dla niego? Dlaczego matka posyła dziecko (czasami nawet wbrew jego woli) do szkoły, na naukę śpiewu, tańca, gry na skrzypcach, czy na rytmikę i nie czeka, aż dziecko samo wybierze najlepszy dla niego rodzaj edukacji? Co za głupie tłumaczenie? Co za naiwne i przewrotne usprawiedliwienie? I to w ustach katolików, wierzących, deklarujących się jako dzieci Boże. Najprawdopodobniej sami rodzice nie pojęli, nie zrozumieli łaski Sakramentu Chrztu i dlatego w tak głupiutki i naiwny sposób odmawiają tej łaski swojemu dziecku.
Dzisiejsza niedziela Chrztu Pańskiego przypomina nam i nakłania do ponownego przemyślenia faktu naszego chrztu i wszystkich z niego wypływających konsekwencji i zobowiązań. Warto może rzeczywiście w tym zrelatywizowanym świecie ustalić pewne stałe i niewzruszone punkty odniesienia. A jednym z nich jest na pewno nasz Chrzest — Sakrament obmywającej Łaski Bożej, Sakrament usynowienia, Sakrament odrodzenia i życia.
Chrześcijaninie zostałeś ochrzczony !
CO TO DLA CIEBIE ZNACZY?
O ile w ogóle cokolwiek znaczy ...
Sugestie homiletyczne na Niedzielę Chrztu Pańskiego
1. Sakrament Chrztu – dar, którego nie wolno zmarnować
- Inspiracja: Tekst przypomina o niezrozumiałym bogactwie sakramentu Chrztu, który nie tylko obmywa z grzechu pierworodnego, ale wprowadza nas w relację z Bogiem jako Jego dzieci. Można skupić się na pytaniu: "Jak żyję jako ochrzczony człowiek?"
- Przesłanie: Przypomnienie, że chrzest to początek drogi wiary, której konsekwencją jest odpowiedzialność za swoje życie duchowe. Zachęta do refleksji nad wiernością łasce chrzcielnej.
2. Chrzest jako fundament życia chrześcijańskiego
- Inspiracja: "Ze zdziwieniem słucham rodziców..." – można nawiązać do tego, jak chrześcijanie czasem banalizują wartość chrztu. To wezwanie do świadomego przeżywania daru chrztu, który jest fundamentem naszego życia w Kościele.
- Przesłanie: Homilia może zachęcać do odkrycia na nowo sensu swojego chrztu, np. poprzez odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych i aktywne życie wiarą.
3. Rodzicielska odpowiedzialność za przekazanie wiary
- Inspiracja: "Nie chrzczę swojego dziecka, bo nie chcę go przymuszać..." – to punkt wyjścia do refleksji nad odpowiedzialnością rodziców za wprowadzenie dziecka w życie łaski.
- Przesłanie: Homilia mogłaby skupić się na zadaniu rodziców, którzy są pierwszymi świadkami wiary swoich dzieci, a chrzest jest pierwszym krokiem na tej drodze.
4. Chrzest Jezusa jako wzór dla nas
- Inspiracja: Jezus, choć bezgrzeszny, przyjął chrzest, solidaryzując się z ludzkością. To przypomina nam, że chrzest jest zanurzeniem w życie Boga, ale też wezwaniem do solidarności z innymi w ich dążeniu do świętości.
- Przesłanie: Wezwanie do bycia świadkami wiary – nie tylko poprzez słowa, ale również przez konkretne czyny.
Homilia na Niedzielę Chrztu Pańskiego
Tytuł: "Co to dla Ciebie znaczy?"
Dziś obchodzimy Niedzielę Chrztu Pańskiego. To nie tylko wspomnienie wydarzenia sprzed dwóch tysięcy lat, gdy Jezus stanął w wodach Jordanu, ale też okazja, by zapytać: Co Twój chrzest oznacza dla Ciebie dzisiaj? Czy jest to tylko dawno zapomniany rytuał z dzieciństwa, czy może fundament Twojego życia?
1. Nie jesteś już taki sam
W momencie chrztu dokonało się coś nieodwracalnego. Bóg powiedział do Ciebie: "Tyś jest moje dziecko umiłowane, w Tobie mam upodobanie." Od tamtej chwili należysz do Boga, a Twoje życie nabiera nowej perspektywy. Jednak, czy rzeczywiście żyjesz tak, jakby Bóg był Twoim Ojcem?
Chrześcijanin ochrzczony to ktoś, kto ma misję. Nie wystarczy być chrześcijaninem "z metryki" – wypełniając życie tylko obowiązkami czy zewnętrznymi rytuałami. Chrzest wymaga od nas świadomego wyboru: Czy żyję, jak dziecko Boże? Czy wierzę w Jego miłość do mnie?
2. Dlaczego rodzice decydują o chrzcie dzieci?
Czasami słyszymy argumenty: "Nie chrzczę dziecka, bo chcę, by samo wybrało w przyszłości." To brzmi rozsądnie, prawda? Ale czy faktycznie ma sens? Rodzice nie czekają, aż dziecko wybierze, czy chce jeść, spać, czy chodzić do szkoły. Chronią je przed niebezpieczeństwem, uczą wartości, nawet jeśli dziecko tego jeszcze nie rozumie. Podobnie jest z chrztem – to zanurzenie w Bożą miłość, która staje się fundamentem życia dziecka.
Jako rodzice i chrzestni mamy obowiązek wprowadzać dzieci w życie wiary. Ale to nie koniec – nasza odpowiedzialność trwa całe życie. Jeśli sami nie traktujemy naszej wiary poważnie, trudno oczekiwać, że dziecko będzie nią żyło.
3. Chrzest to wezwanie do działania
Kiedy Jezus przyjął chrzest, zstąpił na Niego Duch Święty, a głos Ojca potwierdził Jego misję. Jezus rozpoczął swoją publiczną działalność. Podobnie jest z nami – chrzest to nie koniec, ale początek drogi.
W dzisiejszym świecie wielu z nas zapomina o tej misji. Zanurzeni w codzienności, tracimy z oczu to, kim jesteśmy: dziećmi Boga. Dlatego warto dziś postawić sobie pytanie: Czy moje życie pokazuje, że jestem ochrzczony? Czy moje słowa, decyzje, relacje wskazują na to, że jestem częścią Bożej rodziny?
Zakończenie
Nie pozwól, by chrzest był tylko wspomnieniem. Przypomnij sobie dziś, co to dla Ciebie znaczy. Żyj tak, aby inni widzieli w Tobie dziecko Boże – kogoś, kto został obmyty, odnowiony i wezwany do wielkich rzeczy.
Może warto dziś odnowić swoje przyrzeczenia chrzcielne? Może warto podziękować za ten dar, który zmienił wszystko? A może wreszcie warto zacząć żyć tak, jak na dziecko Boże przystało?
Amen.
Inne sugestie homiletyczne na Niedzielę Chrztu Pańskiego
- Temat: Obietnica i jej wypełnienie w Jezusie Chrystusie
- Iz 40,1-5.9-11: Proroctwo Izajasza przedstawia Boga jako pocieszyciela swojego ludu i pasterza, który prowadzi swoje owce. Ukazuje nadzieję na odnowę i chwałę, która nadejdzie.
- Łk 3,15-16.21-22: Wypełnieniem tej obietnicy jest przyjście Jezusa, naznaczone Jego chrztem w Jordanie. Wydarzenie to objawia Jego tożsamość jako Syna Bożego. Duch Święty zstępuje na Jezusa, potwierdzając, że jest On Tym, który przynosi ostateczne zbawienie.
- Przesłanie: Chrztu Pańskiego nie można postrzegać jako zwykłego rytuału – to początek nowego stworzenia, ukoronowanie obietnic Starego Testamentu. Homilia może skoncentrować się na ukazaniu ciągłości między proroctwem a wypełnieniem w Jezusie.
- Temat: Łaska zbawienia i nasza odpowiedź
- Tt 2,11-14; 3,4-7: Tekst ten ukazuje łaskę jako dar Boga, niezasłużony i obficie wylany na nas przez Jezusa Chrystusa. Chrystus przynosi zbawienie nie z powodu naszych uczynków, lecz przez swoje miłosierdzie.
- Łk 3,15-16.21-22: Chrzest Jezusa wskazuje na Jego misję zbawienia i zapowiada chrzest Duchem Świętym, który odnawia i przemienia życie wierzących.
- Przesłanie: Zachęta, aby wierni rozważyli swój chrzest jako początek ich drogi z Bogiem. Homilia może podkreślać konieczność życia zgodnego z powołaniem chrzcielnym, wyrażającego wdzięczność za dar zbawienia przez wierność i dobre uczynki.
- Temat: Objawienie tożsamości Jezusa jako Syna Bożego
- Łk 3,21-22: Wydarzenie chrztu Jezusa jest szczególnym momentem objawienia: głos Ojca potwierdza, że Jezus jest umiłowanym Synem. Duch Święty zstępuje na Niego w postaci gołębicy, symbolizując Jego pełne namaszczenie do misji.
- Iz 40,9-11: Izajasz zachęca do głoszenia dobrej nowiny: "Oto wasz Bóg!". W chrzcie Jezus jawi się jako Ten, który przynosi ostateczne zbawienie.
- Przesłanie: Homilia może zachęcać wiernych do kontemplacji tajemnicy Jezusa jako Boga i Człowieka. Można również ukazać znaczenie Ducha Świętego w życiu chrześcijan, który działa w nas od momentu chrztu.
- Temat: Droga do Pana – wezwani do nawrócenia i przemiany
- Iz 40,1-5: Prorok nawołuje do przygotowania drogi dla Pana – wyrównania dolin i gór. Jest to symboliczne wezwanie do nawrócenia i przemiany serca.
- Tt 2,11-14: Łaska Boża uczy nas, jak żyć pobożnie i sprawiedliwie, odrzucając bezbożność.
- Łk 3,15-16: Jan Chrzciciel wskazuje na Jezusa, który przynosi coś większego – chrzest Duchem Świętym i ogniem, który oczyszcza i przemienia.
- Przesłanie: Homilia może zaprosić wiernych do refleksji nad swoim życiem duchowym – jak mogą bardziej otworzyć się na działanie Ducha Świętego i przygotować swoje serca na pełne spotkanie z Bogiem.
- Temat: Jezus – nowy Pasterz i Źródło Miłosierdzia
- Iz 40,11: Bóg jest przedstawiony jako pasterz, który troszczy się o swoje owce, nosi je na piersi i prowadzi z łagodnością.
- Łk 3,22: Duch Święty, który zstępuje na Jezusa, potwierdza Jego misję jako pasterza, który poprowadzi swój lud do zbawienia.
- Tt 3,4-7: To dobroć i miłosierdzie Zbawiciela przynoszą zbawienie i obmycie w Duchu Świętym, które daje nowe życie.
- Przesłanie: Homilia może zwrócić uwagę na obraz Jezusa jako dobrego pasterza i zaprosić wiernych, aby powierzali Mu swoje życie, ufając w Jego łaskę i miłosierdzie.
Zakończenie
Każda z powyższych propozycji może prowadzić do odnowienia świadomości wiernych o ich chrześcijańskiej tożsamości, wynikającej z chrztu. Niedziela Chrztu Pańskiego to okazja, by przypomnieć o wielkim darze łaski Bożej, jakim jest Chrzest i zachęcić do głębszego naśladowania Chrystusa w codziennym życiu.
